بگلغتنامه دهخدابگ . [ ب َ / ب ِ ] (ترکی ، اِ) مأخوذ از بیک ترکی و در سابق یکی از القاب بزرگ بوده که به امیران و سرداران میداده اندمثل آنکه اخیراً در ممالک عثمانی چنین بود و پادشاه را خان و سردار بزرگ را بگ می گفته اند ولی الحال از القاب پست بشمار آید. (ناظ
شرکت‌به‌کارمندbusiness-to-employee, B2Eواژه‌های مصوب فرهنگستاننوعی تجارت الکترونیکی که در آن کارمندان درخواست لوازم و ملزومات کاری خود را به‌صورت الکترونیکی به شرکت‌های فروشنده ارسال می‌کنند
اتصال لب‌به‌لبbutt jointواژه‌های مصوب فرهنگستاننوعی اتصال که در آن دو قطعه تقریباً در یک صفحه و در امتداد هم قرار می‌گیرند
جوشکاری لب‌به‌لبbutt weldingواژه‌های مصوب فرهنگستانروشی در جوشکاری که در آن دو لبۀ قطعات کار در مقابل هم و تحت فشار قرار می‌گیرند و خط تماس آنها جوش داده میشود
دریابگلغتنامه دهخدادریابگ . [ دَرْ ب َ ] (اِ مرکب ) (از: دریای فارسی + بگ ترکی ) دریابیگ . رجوع به دریابیگ شود.
بگمازفرهنگ فارسی عمید۱. شراب؛ باده.۲. (اسم مصدر) باده‌گساری: ◻︎ به بگماز بنشست یک روز شاد / ز گردان لشکر همی‌کرد یاد (فردوسی: ۳/۳۰۷).۳. پیالۀ شراب.
دریابگلغتنامه دهخدادریابگ . [ دَرْ ب َ ] (اِ مرکب ) (از: دریای فارسی + بگ ترکی ) دریابیگ . رجوع به دریابیگ شود.
خرم بگلغتنامه دهخداخرم بگ . [خ ُرْ رَ ب َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان ریوند بخش حومه ٔ شهرستان نیشابور واقع در سه هزارگزی باختر نیشابور. این دهکده در جلگه واقع است با آب و هوای معتدل . آب آن از قنات و محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج <span class="h
لنبگلغتنامه دهخدالنبگ . [ لَم ْ ب َ ] (اِخ ) لَمْغان یا مردم آن . رجوع به ماللهند بیرونی ص 206 شود. لنبگا. رجوع به لمغان شود.
الغبگلربگلغتنامه دهخداالغبگلربگ . [ اُ ل ُ ب َ ل َ ب َ ] (ترکی ، اِ مرکب ) بزرگترین امیر امیران . ترکیبی است از الغ بمعنی بزرگ و بگلربگ بمعنی خان خانان یا میر میران . (از فرهنگ لغات و تعبیرات مثنوی ) : نرّی خر گو مباش اندر رگش حق همی داند الغ بگلربگش .<p class="
