بیابانی

biyābāni

معنی

۱. مربوط به بیابان: جانوران بیابانی.
۲. [مجاز] وحشی: غول بیابانی.
۳. مربوط به خارج شهر: اتوبوس بیابانی.
۴. کسی که در بیابان به‌سر می‌برد.

مترادف

۱. صحرایی، کویری، ریگزاد ≠ دشتی
۲. باغی
۳. وحشی، غیراهلی
۴. نامتمدن، بدوی
۵. بیاباننشین
۶. راننده برون شهری

جست‌وجوی دقیق

بیابانی

لغت‌نامه دهخدا

بیابانی . (ص نسبی ) بدوی و صحرایی . (ناظم الاطباء). بدوی . صحرایی . صحرانشین . (فرهنگ فارسی معین ). بادی . (ترجمان القرآن ) : کرد صحرانشین کوه نبردچون بیابانیان بیابان گرد. نظامی . || وحشی و بی تربیت . (ناظم الاطبا

بیابانی

فرهنگ فارسی عمید

۱. مربوط به بیابان: جانوران بیابانی.۲. [مجاز] وحشی: غول بیابانی.۳. مربوط به خارج شهر: اتوبوس بیابانی.۴. کسی که در بیابان به‌سر می‌برد.

بیابانی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

bald, waste, wild

بیابانی

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. صحرایی، کویری، ریگزاد ≠ دشتی ۲. باغی ۳. وحشی، غیراهلی ۴. نامتمدن، بدوی ۵. بیاباننشین ۶. راننده برون شهری

جست‌وجوی هم‌آوا

بابانی

لغت‌نامه دهخدا

بابانی . (ص نسبی ) منسوب به «بابان » که محله ٔ بزرگی است در سمت پائین مرو. (سمعانی ). رجوع به بابان شود.

گوز بیابانی

لغت‌نامه دهخدا

گوز بیابانی . [ گ َ / گُو زِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ضَبْر.(مهذب الاسماء). ضَبِر. جوز بری . رجوع به ضبر شود.

قلعه بیابانی

لغت‌نامه دهخدا

قلعه بیابانی . [ ق َ ع َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان اشترجان بخش فلاورجان شهرستان اصفهان ، واقع در 12هزارگزی جنوب باختری فلاورجان و یکهزارگزی راه گرکن . سکنه ٔ آن 22 تن میباشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج

ایستگاه بیابانی

cornfield station

واژه‌های مصوب فرهنگستان

ایستگاهی ویژۀ وسایل نقلیۀ عمومی در منطقه‌ای توسعه‌نیافته به‌منظور تسهیل ایجاد توقفگاه‌های ارزان‌قیمت و کاستن از هزینۀ خرید زمین و توسعۀ کاربری‌های حمل‌ونقل عمومی در پیرامون آن محدوده

جلای بیابانی

desert varnish

واژه‌های مصوب فرهنگستان

برق و تلألو اکسیدهای آهن و منگنز که سطح برخی از سنگ‌های بیابان را می‏پوشاند

جست‌وجوی مشابه

بیابانیه

لغت‌نامه دهخدا

بیابانیه . [ نی ی َ / ی ِ ] (معرب ، ص نسبی ) مؤنث بیابانی . ج ، بیابانیات . (فرهنگ فارسی معین ).

بیابانیات

لغت‌نامه دهخدا

بیابانیات . [ نی یا ] (ع اِ) رجوع به بیابانیان شود.

بیابانیان

لغت‌نامه دهخدا

بیابانیان . (اِ مرکب ) ج ِ بیابانی ، بمعنی صحرانشین . رجوع به بیابانی شود. || ستاره هایی که در غیر مدار آفتاب و ماه واقع شده اند. (ناظم الاطباء ذیل بیابانیات ). کواکب قدر اول و دوم و سوم و منازل قمر. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به بیابانی شود. || زنان صحرانشین . (فرهنگ فارسی مع