بیجادهلغتنامه دهخدابیجاده . [ دَ / دِ ] (اِ) نوعیست از جوهر. طبیعت وی گرم و خشک و معدنش کوههای مشرق و کهربا و کاه ربای است و معنی ترکیبی بیجاده بی راه است چه جاده بتازی زبان راه فراخ است . (شرفنامه ٔ منیری ). بیجاده نوعی از یاقوت است . (برهان ). بیجاد. (صحاح ال
بیجادهفرهنگ فارسی عمید۱. نوعی یاقوت سرخ.۲. عقیق.۳. کهربا: ◻︎ شد آن تخت شاهی و آن دستگاه / زمانه ربودش چو بیجاده کاه (فردوسی: ۱/۵۲).
بیگزادهلغتنامه دهخدابیگزاده . [ ب َ / ب ِ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) بیکزاده . فرزند بیک . رجوع به بیک زاده شود.
بگزادهلغتنامه دهخدابگزاده . [ ب َ دَ / دِ ] (ص مرکب ) شاهزاده . (ناظم الاطباء). امیرزاده و رئیس و شریف . (آنندراج ). پسر امیر. امیرزاده . بیگزاده . بکزاده . || سوار. (ناظم الاطباء).
شاخ بیجادهلغتنامه دهخداشاخ بیجاده . [ خ ِ دَ / دِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از شمع : باده پیش آرو پیش من بنشین شاخ بیجاده پیش من بنشان .قطران .
شاخ بیجادهلغتنامه دهخداشاخ بیجاده . [ خ ِ دَ / دِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از شمع : باده پیش آرو پیش من بنشین شاخ بیجاده پیش من بنشان .قطران .
بیجاده آبلغتنامه دهخدابیجاده آب . [ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) شراب زردرنگ . (ناظم الاطباء). شراب گلرنگ . (آنندراج ). شراب که برنگ سرخ و کهربا باشد. (هفت قلزم ).
بیجاده طبعلغتنامه دهخدابیجاده طبع. [ دَ / دِ طَ ] (ص مرکب ) کنایه ازکسی که از مردمان چیز بحیله برباید. (انجمن آرا).
بیجاده گونلغتنامه دهخدابیجاده گون . [ دَ / دِ ](ص مرکب ) برنگ بیجاده . سرخ . یاقوتی رنگ : گاه برسان یکی یاقوت گون گوهر شودگه بکردار یکی بیجاده گون مجمر شود. فرخی .می بیجاده گون خواهد بت سیمین ذقن خواند<b
بیجاده لبلغتنامه دهخدابیجاده لب . [ دَ / دِ ل َ ] (ص مرکب ) کسی که لب وی سرخ مانند مرجان باشد. (ناظم الاطباء). سرخ لب :نه زال و نه آن ماه بیجاده لب بخفتند یک هفته در روز و شب . فردوسی .عنبرین خطی و بیجاده لب و نرگس چشم حبش
بیجاذقلغتنامه دهخدابیجاذق . [ ذَ ] (معرب ، اِ) یک نوع سنگی شبیه به یاقوت . (ناظم الاطباء). بیجادق . معرب بیجاده . رجوع به بیجاده شود.
بیجادقلغتنامه دهخدابیجادق . [ دَ ] (معرب ، اِ) مهره ای است . (مهذب الاسماء). سنگ سرخی است لونش به یاقوت نزدیک بود. (نزهةالقلوب ). بیجاذق . معرب بیجاده . رجوع به بیجاده شود.
بیجادلغتنامه دهخدابیجاد. (اِ) مخفف بیجاده . یاقوت . و بعضی گویند سنگریزه ای است سرخ مانند یاقوت اما بسیار کم بها و او نیز کاه می رباید و بعضی گویند بیجاده آن است که پر مرغ را جذب کند. (برهان ) (از آنندراج ) (از انجمن آرا). جوهری است سرخ که مانند کهربا جذب کاه کند و گفته اند که پر مرغ را نیز جذ
دیمفرهنگ فارسی عمیدروی؛ رخسار؛چهره: ◻︎ عنبرین خطی و بیجادهلب و نرگسچشم / حبشیموی و حجازیسخن و رومیدیم (فرخی: ۲۴۶).
بیجاده آبلغتنامه دهخدابیجاده آب . [ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) شراب زردرنگ . (ناظم الاطباء). شراب گلرنگ . (آنندراج ). شراب که برنگ سرخ و کهربا باشد. (هفت قلزم ).
بیجاده طبعلغتنامه دهخدابیجاده طبع. [ دَ / دِ طَ ] (ص مرکب ) کنایه ازکسی که از مردمان چیز بحیله برباید. (انجمن آرا).
بیجاده گونلغتنامه دهخدابیجاده گون . [ دَ / دِ ](ص مرکب ) برنگ بیجاده . سرخ . یاقوتی رنگ : گاه برسان یکی یاقوت گون گوهر شودگه بکردار یکی بیجاده گون مجمر شود. فرخی .می بیجاده گون خواهد بت سیمین ذقن خواند<b
بیجاده لبلغتنامه دهخدابیجاده لب . [ دَ / دِ ل َ ] (ص مرکب ) کسی که لب وی سرخ مانند مرجان باشد. (ناظم الاطباء). سرخ لب :نه زال و نه آن ماه بیجاده لب بخفتند یک هفته در روز و شب . فردوسی .عنبرین خطی و بیجاده لب و نرگس چشم حبش
بیجاده گونفرهنگ فارسی عمید۱. بیجادهرنگ؛ به رنگ بیجاده.۲. زردرنگ؛ به رنگ کهربا.۳. سرخرنگ: تیغ بیجادهگون (شمشیر خونآلود).
شاخ بیجادهلغتنامه دهخداشاخ بیجاده . [ خ ِ دَ / دِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از شمع : باده پیش آرو پیش من بنشین شاخ بیجاده پیش من بنشان .قطران .