بیدارخوابی

لغت‌نامه دهخدا

بیدارخوابی . [ خوا / خا ] (حامص مرکب ) پاسیدن . (یادداشت مؤلف ). بی خوابی . أرق .

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

پاسیدن . [ دَ ] (مص ) پاس داشتن . (برهان ). نگاهبانی کردن : میان مردمان نگریستن و پاسیدن این معنی ها را خلاف است در روشنائی ستارگان . (التفهیم ). || بیدارخوابی داشتن . (از برهان ). خواب خرگوشی داشتن .

لغت‌نامه دهخدا

اظفارالجن . [ اَ رُل ْ ج ِن ن ] (ع اِ مرکب ) نباتی است بی برگ و بی گل شبیه به ناخن چیده و اغبر مایل بسیاهی و بهندی کرن پات نامند. (از فهرست مخزن الادویه ). و رجوع به ص 90 همان متن شود. گیاهی است بی شکوفه و بی برگ ولی جستها یا شاخه های نرم و خ

لغت‌نامه دهخدا

خواب . [ خوا / خا ](اِ) نقیض بیداری . نوم . حالت آسایش و راحتی که بواسطه ٔ از کار بازآمدن حواس ظاهره و فقدان حس در انسان و سایر حیوانات بروز می کند. (ناظم الاطباء). واگذاشتن نفس استعمال حواس را به واگذاشتی طبیعی . منام . حثاث . رقد. رقود. رقا