بیدمشکلغتنامه دهخدابیدمشک . [ م ِ / م ُ ] (اِ مرکب ) مشک بید. نوعی از بید است که بهار آن یعنی شکوفه ٔ آن بغایت خوشبوی باشد و عرق آنرا بجهت تفریح دل و تبرید بیاشامند. (از برهان ). درختی است که گلش زرد باشد مایل به اندک سبزی و سیاهی پیشتر از ظهور برگ بشکفد بغایت
بیدمشکلغتنامه دهخدابیدمشک . [ م ُ ] (اِخ ) دهی از دهستان مرکزی بخش قاین شهرستان بیرجند است و 100 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).
بیدمشکلغتنامه دهخدابیدمشک . [ م ُ ] (اِخ ) دهی از دهستان نهارجانات بخش حومه ٔ شهرستان بیرجند است و 158 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).
بیدمشکفرهنگ فارسی عمید۱. درختی شبیه درخت بید با پوست صاف و برجستگیهای تیز در زیر آن.۲. شکوفههای معطر این گیاه که عرق آن ملیّن و مقوی قلب و معده است: شربت عرق بیدمشک.
بیدمشکیلغتنامه دهخدابیدمشکی . [ م ِ / م ُ ] (ص نسبی ) سبزی سخت روشن . برنگ گل بیدمشک . (یادداشت مؤلف ). || که بوی بیدمشک گرفته است بمجاورت : نقل بیدمشکی . (یادداشت مؤلف ).
بیدمشکیلغتنامه دهخدابیدمشکی . [ م ِ / م ُ ] (ص نسبی ) سبزی سخت روشن . برنگ گل بیدمشک . (یادداشت مؤلف ). || که بوی بیدمشک گرفته است بمجاورت : نقل بیدمشکی . (یادداشت مؤلف ).
بیدمشکیلغتنامه دهخدابیدمشکی . [ م ِ / م ُ ] (ص نسبی ) سبزی سخت روشن . برنگ گل بیدمشک . (یادداشت مؤلف ). || که بوی بیدمشک گرفته است بمجاورت : نقل بیدمشکی . (یادداشت مؤلف ).