بیعانهلغتنامه دهخدابیعانه . [ ب َ / ب ِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) (از: بیع عربی + َانه ٔ فارسی ) پول کمی که در هنگام خرید متاعی دهند تا پس از تحویل گرفتن متاع مابقی پول را بدهند. سبغانه . (ناظم الاطباء). پیش مزد را گویند که به عرب
بیعانهفرهنگ فارسی عمیدپولی که خریدار در موقع معامله به فروشنده میدهد تا پس از تحویل گرفتن کالا باقی پول را بدهد؛ سبغانه؛ پیشبها.
بهونیهلغتنامه دهخدابهونیه . [ ب َ وَ نی ی َ ] (ع اِ) شتر مجنس میان کرمانی و عربی . (منتهی الارب ). شتران مابین کرمانی و تازی . (ناظم الاطباء).
بیعانةلغتنامه دهخدابیعانة. [ ب َ ن َ ] (ع اِ) عُرْبان (و قد یبدل العین همزة)، اُربان . عُرْبون . عُرُبون . اءُربون . (منتهی الارب ). کلاة. کالی ٔ. مسکان . بیعانه . (منتهی الارب ). رجوع به بیعانه شود.
بهانهفرهنگ فارسی عمید۱. عذر؛ دستاویز؛ عذر بیجا.۲. ایراد و بازخواست بیجا.۳. [قدیمی] دلیل؛ سبب؛ علت.⟨ بهانه آوردن: (مصدر لازم) برای سرپیچی از کاری عذر آوردن.
بهانهلغتنامه دهخدابهانه . [ ب َن َ / ن ِ ] (اِ) پهلوی «وهان » . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). عذر نابجا. دست آویز. (فرهنگ فارسی معین ). عُذر. (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). عذر بیجا و ناپسندیده ... و دنباله دار از صفات اوست و با لفظ [ آوردن ]، ماندن ، داشتن ،
اربونلغتنامه دهخدااربون . [ اُ ] (ع اِ) بیعانه . بیعانه ای که قبل از تسلیم متاع بفروشنده دهند. پیش مُزد. ربون . اُربان .
بیعانةلغتنامه دهخدابیعانة. [ ب َ ن َ ] (ع اِ) عُرْبان (و قد یبدل العین همزة)، اُربان . عُرْبون . عُرُبون . اءُربون . (منتهی الارب ). کلاة. کالی ٔ. مسکان . بیعانه . (منتهی الارب ). رجوع به بیعانه شود.