بیهودگیلغتنامه دهخدابیهودگی . [ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) بیهدگی . حالت و کیفیت بیهوده . بطلان . عدم حق . (ناظم الاطباء). لاطائلی . عمل لغو : ور بدست جاهل بیباک باشد یک زمان دفتر بیهودگی و سبحه ٔ علیا شود. ناصرخ
بیهودگیدیکشنری فارسی به انگلیسیfutility, inanity, indecisiveness, pointlessness, senselessness, uselessness, vanity
بیهودهلغتنامه دهخدابیهوده . [ ب َ / ب ِ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) (از مصدر بیهودن ) جامه ای را گویند که نزدیک بسوختن رسیده باشد. (آنندراج ) (برهان ). جامه ٔ نیم سوخته که بهیچ کار نیاید. برهوده . (