بیوگ

bayug

معنی

عروس: ◻︎ بس عزیز و بس گرامی شاد باش / اندر این خانه به‌سان نوبیوگ (رودکی: لغت‌ فرس۱: بیوگ).

جست‌وجوی دقیق

بیوگ

لغت‌نامه دهخدا

بیوگ . [ ب َ ] (اِ) پیوگ . بُیوک . عروس . (اسدی ) (برهان ) (جهانگیری ) (آنندراج ). عروس . مقابل داماد. (ناظم الاطباء). عروس بود بلغت خراسانی . (اوبهی ). عروس ، نسبت به داماد و نسبت به مادر شوهر و پدرشوهر. (یادداشت مؤلف ) : بسا که مست درین خانه بود

بیوگ

فرهنگ فارسی عمید

عروس: ◻︎ بس عزیز و بس گرامی شاد باش / اندر این خانه به‌سان نوبیوگ (رودکی: لغت‌ فرس۱: بیوگ).

بیوگ

دیکشنری فارسی به انگلیسی

bride

بیوگ

فرهنگ فارسی معین

(بَ) [ سنس . ] ( اِ.) عروس .

جست‌وجوی هم‌آوا

بوژی کِشنده

tractive bogie, motored bogie

واژه‌های مصوب فرهنگستان

بوژی موتورداری که چرخ‌-‌ محورهای آن هریک به‌تنهایی یا به‌طور مشترک ازطریق یک جعبه‌دنده به حرکت درمی‌آید

بوژی موتوردار

powered bogie, motor bogie

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی بوژی که دارای نیروی محرک یا موتور است و معمولاً در قطارهای خودکِشَند به کار می‌رود

بخوی شناوه، بخوی بویه

buoy shackle

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← بخوی مهار

بوژی

bogie 1, truck

واژه‌های مصوب فرهنگستان

مجموعه‏ای شامل چهار یا شش چرخ که به‌صورت جفت در زیر وسیلۀ نقلیۀ ریلی طویل نصب می‏شود و ازطریق لولایی مرکزی حرکت و انعطاف وسیلۀ نقلیۀ را در پیچ‌ها تسهیل می‏کند

بوژی خودفرمان

self steering bogie

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی بوژی که از اتصال انعطاف‏پذیر مجموعۀ چرخ‏ـ محورها با قاب بوژی تشکیل می‏شود و جهت محورها را با شعاع انحنای پیچ هماهنگ می‏کند

جست‌وجوی مشابه

بیوگان

لغت‌نامه دهخدا

بیوگان . [ ب َ ] (اِ) پیوگان . عروس : بیک جا بر بیوگان و خسوران بیوگان دختران داماد پوران . (ویس و رامین از جهانگیری ).رجوع به پیوگان شود.

بیوگان

لغت‌نامه دهخدا

بیوگان . [ وَ / وِ ] (اِ) ج ِ بیوه ، بمعنی زن شوی مرده : ستمدیده را دادبخشی کنی شب بیوگان را درخشی کنی . نظامی .و رجوع به بیوه شود.

بیوگانی

لغت‌نامه دهخدا

بیوگانی . [ ب َ ] (حامص ) پیوگانی . عروسی . (حاشیه ٔ لغت فرس اسدی ) (اوبهی ). عروسی و نکاح . (ناظم الاطباء). صاحب برهان نویسد: «عروس » را گویند چه بیوگ بمعنی عروس باشد. اما ظاهراً «عروسی » باید خواند و عروس سهو مطبعی است . (یادداشت لغتنامه ). شادی . کتخدایی ، که آنرا در ترکی

بیوگندن

لغت‌نامه دهخدا

بیوگندن . [ ی َ / یُو گ َ دَ ] (مص ) بیوکندن . اوکندن . بیفکندن . بر وزن و معنی بیفکندن در همه ٔ معانی چه در لغت فارسی «فا» به «واو» تبدیل گردد. (برهان ). بیفکندن . (جهانگیری ) (از انجمن آرا) (از آنندراج ) : چون بچ