لغتنامه دهخدا
تأذین . [ ت َءْ ] (ع مص ) اذان گفتن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). بانگ نماز کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (دهار) (آنندراج ) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ). || آواز دادن . (زوزنی ) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ). || بسیار اعلام کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). بسیار آگاهان