تبرخون

tabarxun

معنی

۱. (زیست‌شناسی) = عناب
۲. (زیست‌شناسی) درخت عناب.
۳. چوب‌دستی سرخ‌رنگ که در قدیم هنگام جنگ به دست می‌گرفتند؛ چوب بقم.

جست‌وجوی دقیق

تبرخون

لغت‌نامه دهخدا

تبرخون . [ ت َ ب َ ] (اِ) عناب . (فرهنگ جهانگیری ) (از فرهنگ رشیدی ). عناب است و آن میوه ای است شبیه به سنجد. (برهان ) (انجمن آرا) (آنندراج ). عناب ، که میوه ٔ درختی است . (فرهنگ نظام ) (از لسان العجم شعوری ورق 286 ب ). و در دواها بکار برند.

تبرخون

فرهنگ فارسی عمید

۱. (زیست‌شناسی) = عناب۲. (زیست‌شناسی) درخت عناب.۳. چوب‌دستی سرخ‌رنگ که در قدیم هنگام جنگ به دست می‌گرفتند؛ چوب بقم.

تبرخون

فرهنگ فارسی معین

(تَ بَ) (اِ.) 1 - نک عناب . 2 - چوبی سخت و سرخ رنگ که شاطران در دست گیرند.

جست‌وجوی هم‌آوا

طبرخون

فرهنگ فارسی عمید

= تبرخون: ◻︎ زرد چو زهره‌ست عارض بهی و سیب / سرخ چو مریخ روی نار و طبرخون (ناصرخسرو: ۴۹۱).

طبرخون

لغت‌نامه دهخدا

طبرخون . [ طَ ب َ ] (اِ) بید سرخ باشد، و آنرا بید طبری نیز خوانند. (برهان ). نوعی از صفصاف است که به فارسی سرخ بید خوانند و به هندی تن نامند. سرخ بید طبری . (حافظ اوبهی ) (شعوری ). || بعضی گویندطبرخون سه عدد چوب است که آنرا با حلقه های آهنین تعبیه کرده ، بهم پیوسته اند و شاطر

طبرخون

فرهنگ فارسی معین

( طَ بَ ) (اِ.) 1 - عنّاب ، درخت عنّاب . 2 - چوبدستی سرخ رنگ که در ق دیم به هنگام جنگ به دست می گرفتند.

طبرخون

فرهنگ مترادف و متضاد

بیدسرخ، عناب

تبرخون زدن

لغت‌نامه دهخدا

تبرخون زدن . [ ت َ ب َ زَ دَ ] (مص مرکب ) رجوع به ترکیب طبرخون زدن ذیل طبرخون شود.

جست‌وجوی مشابه

تبرخونی

لغت‌نامه دهخدا

تبرخونی . [ ت َ ب َ ] (ص نسبی ) رجوع به طبرخونی شود.

تبرخون زدن

لغت‌نامه دهخدا

تبرخون زدن . [ ت َ ب َ زَ دَ ] (مص مرکب ) رجوع به ترکیب طبرخون زدن ذیل طبرخون شود.

جست‌وجوی متن

ارنیبژ

لغت‌نامه دهخدا

ارنیبژ. [ اَ رَن ْ ی َ ب ِ ] (اِ) بقم باشد و آنرا ترخون و تبرخون نیز گویند و معرب آن طبرخون باشد. (جهانگیری ). چوب بقم را گویند که بدان چیزها رنگ کنند و آنرا تبرخون هم خوانند و بعضی بتقدیم بای ابجد بر یای حطی بر وزن سحرخیز گفته اند. (برهان ). و رجوع به ارنبیز شود.

ارنبژ

لغت‌نامه دهخدا

ارنبژ. [ اَ ن َ ب ِ ] (اِ) بقم باشد و آنرا ترخون و تبرخون نیز گویند و به تازی طبرخون خوانند. (فرهنگ رشیدی ). و رجوع به ارنبیز شود.

طبرخون

فرهنگ فارسی عمید

= تبرخون: ◻︎ زرد چو زهره‌ست عارض بهی و سیب / سرخ چو مریخ روی نار و طبرخون (ناصرخسرو: ۴۹۱).

آغر

لغت‌نامه دهخدا

آغر. [ غ َ ] (اِ) خشک رود که سیلاب از آن قطع شده و جاجا آب ایستاده بود : فرازش پر از خون چوکوه تبرخون نشیبش ز اشکم چو ارغاب و آغر.عمعق .

عناب

فرهنگ فارسی عمید

۱. (زیست‌شناسی) میوه‌ای بزرگ‌تر از سنجد و به رنگ قرمز تیره که مصرف خوراکی و دارویی دارد؛ تبرخون.۲. (زیست‌شناسی) درخت این میوه با برگ‌های کوچک و ساقه‌های خاردار.۳. [قدیمی، مجاز] لب.

جست‌وجوی هم‌آغاز

تبرخون زدن

لغت‌نامه دهخدا

تبرخون زدن . [ ت َ ب َ زَ دَ ] (مص مرکب ) رجوع به ترکیب طبرخون زدن ذیل طبرخون شود.

تبرخونی

لغت‌نامه دهخدا

تبرخونی . [ ت َ ب َ ] (ص نسبی ) رجوع به طبرخونی شود.

درپیوند

بیشتر بدانید

تبرخون

tabarxun

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ مترادف و متضاد

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا