تفتان

taftān

معنی

۱. گرم؛ داغ.
۲. هرچه از آفتاب یا آتش گرم و داغ شده باشد.
۳. (اسم) = تافتون

جست‌وجوی دقیق

تفتان

لغت‌نامه دهخدا

تفتان . [ ت َ ] (اِخ ) نام کوهی آتشفشانی به مکران که هم امروز دائماً ابخره و گاهی مواد سوزان از آن خارج میشود. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).

تفتان

تفتان . [ ت َ ] (ص ، اِ) آنچه ازآفتاب یا آتش گرم شده باشد. (غیاث اللغات ) (آنندراج ). هر چیز گرم شده از آفتاب یا آتش . (ناظم الاطباء). || و قسمی از نان که آنرا به هندی پراتها گویند. (غیاث اللغات ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء).

تفتان

فرهنگ فارسی عمید

۱. گرم؛ داغ.۲. هرچه از آفتاب یا آتش گرم و داغ شده باشد.۳. (اسم) = تافتون

تفتان

دیکشنری فارسی به انگلیسی

hot, sweltering, tropical

تفتان

فرهنگ فارسی معین

(تَ) 1 - (ص .) هر چیز گرم شده از آفتاب یا آتش . 2 - (اِ.) قسمی از نان ؛ تافتون .

جست‌وجوی هم‌آوا

طفطان

لغت‌نامه دهخدا

طفطان . [ طَ ] (ع اِ) به عربی اطراف شجر است . (فهرست مخزن الادویه ). ظاهراً مصحف طفطاف است .

تفتان (آب و هوا)

دیکشنری فارسی به انگلیسی

torrid

تافتان

لغت‌نامه دهخدا

تافتان . (اِ) از م-اده ٔ تافت-ن . (فرهن-گ نظ-ام ). || ن-ان کلفتی که به دیوار تنور زده بپزند مقابل نان سنگک که بر روی ریگ گرم روی زمین کوره پخته میشود. (فرهنگ نظام ). تافتون . تفتون بلهجه ٔ خراسان .

تافتان

فرهنگ فارسی معین

(اِ.) = تافتون : نوعی نان نسبتاً نازک و پهن که بر دیوارة تنور پخته می شود.

طَّائِفَتَانِ

فرهنگ واژگان قرآن

دو طائفه

جست‌وجوی مشابه

تفتانیدن

لغت‌نامه دهخدا

تفتانیدن . [ ت َ دَ ] (مص مرکب ) حرارت دادن . گرم کردن . سوزاندن : و فرموده بود [مقنع] تا سه روز باز تنور تفتانیده بودند به نزدیک آن تنور رفت و جامه بیرون کرد و خویشتن را در تنور انداخت . (تاریخ بخارا ص 88). و او را بد

تفتان (آب و هوا)

دیکشنری فارسی به انگلیسی

torrid

جست‌وجوی متن

ونانه

فرهنگ فارسی عمید

نان گرده؛ نان تفتان؛ نان کلفت: ◻︎ بر خوان وی اندر میان خانه / هم نان تنک بود و هم ونانه (دقیقی: ۱۰۸).

مغتذر

لغت‌نامه دهخدا

مغتذر. [ م ُ ت َ ذِ] (ع ص ) غذیره سازنده و غذیره آرد که بر آن شیر ریخته بر سنگ ریزه ٔ تفتان گرم سازند. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ترتیب دهنده ٔ غذیره و نوعی از غذا که از آرد و شیر می سازند. (ناظم الاطباء).

بریچ

واژه‌نامه آزاد

واژۀ مرکب از بر به معنای پاک و مبرا و پسوند «یچ». || اسم یکی از اقوام بزرگ در افغانستان و پاکستان؛ این قوم در ایران به بریچی معروف اند و در سیستان و بلوچستان و خراسان ساکن اند. تعدادشان درایران به ده هزار خانوار می رسد (سال 1395). در پاکستان، در بخش چاغی و کوتا و خاران دالبند و تفتان، و در افغانستان

گوشه

لغت‌نامه دهخدا

گوشه . [ ش َ / ش ِ ] (اِخ ) یکی از دهستانهای کوچک نه گانه ٔ بخش خاش شهرستان زاهدان . این دهستان در شمال خاش واقع شده حدود آن به شرح زیر است : از طرف شمال و خاور به بخش میرجاوه ، از طرف جنوب به دهستان کاراوندر و از طرف باختر به بخش بزمان . این

ریگی

لغت‌نامه دهخدا

ریگی . (اِخ ) تیره ای ازطایفه ٔ جانکی سردسیر هفت لنگ . (جغرافیای سیاسی کیهان ص 75). از طوایف ناحیه ٔ سرحدی بلوچستان و مرکب از 5600 خانوار است که در جنوب غربی دزداب الی جنوب کوه تفتان و شوراب مسکن دارند. از چن

جست‌وجوی هم‌آغاز

تفتانیدن

لغت‌نامه دهخدا

تفتان (آب و هوا)

دیکشنری فارسی به انگلیسی

torrid

درپیوند

بیشتر بدانید

تفتان

taftān

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به انگلیسی

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ واژگان قرآن

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

واژه‌نامه آزاد

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به انگلیسی