متفخرلغتنامه دهخدامتفخر. [ م ُ ت َ ف َخ ْ خ ِ ] (ع ص ) بزرگی نماینده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ). متکبر و بزرگی نماینده . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). فخرکننده . (مهذب الاسماء). و رجوع به تفخر شود.
بزرگی نمودنلغتنامه دهخدابزرگی نمودن . [ ب ُ زُ ن ُ / ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) تکبر. (یادداشت بخط دهخدا). تعظم . (المصادر زوزنی ). تکرم . تفخر.(تاج المصادر بیهقی ). ناز و نخوت کردن : بچشم کسان درنیاید کسی