توتکی

tutaki

معنی

۱. گنجینه؛ مخزن.
۲. خزانه.
۳. در دورۀ سامانیان، واحد شمارش پول؛ درم: ◻︎ به ابر رحمت ماند همیشه کفّ امیر / چگونه ابر کجا توتکیش باران است (عماره: شاعران بی‌دیوان: ۳۵۳).

جست‌وجوی دقیق

توتکی

لغت‌نامه دهخدا

توتکی . [ تو ت َ ] (اِ) درمی بوده است از پیش چون کژکی و فنجی .(لغت فرس اسدی چ اقبال ص 527). یک قسم درمی که در قدیم رایج بوده و توبکی نیز گویند. (ناظم الاطباء). قسمی زر مسکوک . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : به ابر رحم

توتکی

فرهنگ فارسی عمید

۱. گنجینه؛ مخزن.۲. خزانه.۳. در دورۀ سامانیان، واحد شمارش پول؛ درم: ◻︎ به ابر رحمت ماند همیشه کفّ امیر / چگونه ابر کجا توتکیش باران است (عماره: شاعران بی‌دیوان: ۳۵۳).

جست‌وجوی هم‌آوا

توتک

لغت‌نامه دهخدا

توتک . [ توت َ ] (اِ) جانوری است سخن گو که آن را بتازی طوطی خوانند. (فرهنگ جهانگیری ). مرغی است معروف که طوطی گویند. (فرهنگ رشیدی ). طوطی سخن گو را گویند. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || نوعی از نان باشد که در قزوین و توابع آن خصوصاً در راوند (کذا) خوب می پزند. (برهان

توتک

لغت‌نامه دهخدا

توتک . [ تو ت َ ] (اِخ ) محله ایست از محلات شیراز. (فرهنگ رشیدی ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء).

توتک

لغت‌نامه دهخدا

توتک . [ ت َ / تُو ت َ / تو ت َ ] (اِ) گنجینه و مخزن . (برهان ) (آنندراج ). انبارخانه و گنجینه و مخزن و صندوق پول و تپنگو. (ناظم الاطباء).

توتک

لغت‌نامه دهخدا

توتک . [ تو ت َ ] (اِخ ) دهی از دهستان دلکا است که در بخش بزمان شهرستان ایرانشهر واقع است و 150 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).

توثق

لغت‌نامه دهخدا

توثق . [ ت َ وَث ْ ث ُ ] (ع مص ) به استواری فراگرفتن . (تاج المصادر بیهقی ). استوارکاری کردن و وثیقه گرفتن در آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). تقوی و تثبت . (اقرب الموارد). استوار شدن . (زوزنی ).

جست‌وجوی متن

کژکی

لغت‌نامه دهخدا

کژکی . [ ک َ ] (اِ) درمی بوده است چون توتکی و فنجی . (از فرهنگ اسدی ذیل توتکی ). در عهد قاجاریه وقتی قرانهای زنجیره دار (امین السلطانی ) زدند قرانهای کهنه را کشکی میگفتند و آن البته صورتی از همین کژکی بود. (یادداشت مؤلف ).

فنجی

لغت‌نامه دهخدا

فنجی . [ ف َ ] (اِ) پنجی . پنج روزی . (یادداشت مؤلف ). خمسه ٔ مسترقه . اندرگاهان . فنجه ٔ دزدیده . (یادداشت مؤلف ). || درمی بوده است چون توتکی و کژکی . (یادداشت مؤلف از نسخه ٔ اسدی ).

توبکی

لغت‌نامه دهخدا

توبکی . (اِ) نام درمی است که در قدیم زده بودند و رایج بوده . (برهان ). زری که در قدیم رایج بود، عماره گوید ... و این نیز بوتکی باید به تقدیم با بر تا. (فرهنگ رشیدی ). یک قسم درمی که در قدیم رایج و معمول بوده . (ناظم الاطباء). رجوع به توبک و توبگ و توتک و توتکی و تونک و توتگی

توبک

لغت‌نامه دهخدا

توبک . [ ب َ / ت َ / تُو ب َ ] (اِ) توپک . گنجینه و مخزن باشد... و بهمین معنی بجای بای ابجد تای قرشت و نون و یای حطی هر سه آمده است . (برهان ). گنجینه ،و به لغتی به جای باء، نون است . کذا فی شان الشعراء، و قی

توبگ

لغت‌نامه دهخدا

توبگ . [ ب َ ] (اِ)گنجینه را گویند و در ادات الفضلا بجای با، تای فوقانی و در شرفنامه به نون آورده . (فرهنگ جهانگیری ) (از انجمن آرا) (از آنندراج ). گنجینه و در آداب ، بجای با، تای قرشت و در شرفنامه نون آورده و گمان راقم آن است که پوتک باشد به بای فارسی در اول و تای قرشت پیش ا

درپیوند

بیشتر بدانید

توتکی

tutaki

معنی

جست‌وجوی دقیق

توتکی

لغت‌نامه دهخدا

توتکی

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

توتک

لغت‌نامه دهخدا

توتک

لغت‌نامه دهخدا

توتک

لغت‌نامه دهخدا

توتک

لغت‌نامه دهخدا

توثق

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

کژکی

لغت‌نامه دهخدا

فنجی

لغت‌نامه دهخدا

توبکی

لغت‌نامه دهخدا

توبک

لغت‌نامه دهخدا

توبگ

لغت‌نامه دهخدا