توحش

tavahhoš

معنی

۱. وحشیگری.
۲. [قدیمی] وحشت داشتن.

مترادف

۱. بربریت، سبعیت، وحشیگری
۲. نافرهیختگی
۳. وحشی شدن ≠ تمدن

برابر پارسی

جانورخویی، ددمنش

جست‌وجوی دقیق

توحش

لغت‌نامه دهخدا

توحش . [ ت َ وَح ْ ح ُ ] (ع مص ) بربریت . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). وحشی شدن . (از اقرب الموارد). || ویران و بی اهل و خشک شدن خانه و جای . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). خشک شدن زمین . (آنندراج ). ویران شدن منزل و دور شدن مردم از آنجا، یقال : مکان متوحش . (از اقرب الموارد).

توحش

فرهنگ فارسی عمید

۱. وحشیگری.۲. [قدیمی] وحشت داشتن.

توحش

دیکشنری فارسی به انگلیسی

barbarization

توحش

فرهنگ فارسی معین

(تَ وَ حُّ) [ ع . ] (مص ل .) 1 - وحشی گردیدن . 2 - ترسیدن ، رمیدن .

توحش

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. بربریت، سبعیت، وحشیگری ۲. نافرهیختگی ۳. وحشی شدن ≠ تمدن

جست‌وجوی هم‌آوا

توحیش

لغت‌نامه دهخدا

توحیش . [ ت َ ] (ع مص ) سلاح و جامه از خود انداختن ، و منه الحدیث : فوحشوا برماحهم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد). یقال : أعطاه تمرةً فوحش بها. (اقرب الموارد).

توعیز

لغت‌نامه دهخدا

توعیز. [ ت َ] (ع مص ) پیش آمدن به کاری و فرمان دادن بر کاری (شدد للمبالغة). (آنندراج ) (ناظم الاطباء). به معنی ایعاز است و ترکیب ، دال بر مبالغه است . (منتهی الارب ).

توهز

لغت‌نامه دهخدا

توهز. [ ت َ وَهَْ هَُ ] (ع مص ) برجستن و سپردن شتر گرانبار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

توهش

لغت‌نامه دهخدا

توهش . [ ت َ وَهَْ هَُ ] (ع مص ) پای برهنه رفتن . || گرانبار رفتن . (از اقرب الموارد). || (اِ) سودگی و بی کفشی پای . || رفتار گرانبار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).

پردۀ لمسی

touch screen, touch display screen

واژه‌های مصوب فرهنگستان

پردۀ نمایشی با صفحۀ شفافِ حساس به تماس که می‏توان از انگشت برای اشارۀ مستقیم به همۀ نقاط روی آن استفاده کرد

جست‌وجوی مشابه

توحش داشتن

لغت‌نامه دهخدا

توحش داشتن . [ ت َ وَح ْ ح ُ ت َ ] (مص مرکب ) ترس و وحشت داشتن . (ناظم الاطباء). بیم داشتن . و رجوع به ماده ٔ قبل شود.

توحش کردن

لغت‌نامه دهخدا

توحش کردن . [ ت َ وَح ْ ح ُ ک َ دَ ] (مص مرکب ) ترسیدن و وحشت کردن . (ناظم الاطباء). رجوع به ماده ٔ قبل شود.

به توحش کشاندن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

barbarize

جست‌وجوی متن

toosh

دیکشنری انگلیسی به فارسی

توحش

tuism

دیکشنری انگلیسی به فارسی

توحش

ferity

دیکشنری انگلیسی به فارسی

خوشبختی، توحش، وحشیگری

بربریت

فرهنگ مترادف و متضاد

بیفرهنگی، توحش، نافرهیختگی، وحشیگری

ددخویی

فرهنگ مترادف و متضاد

توحش، جانورخویی، سبعیت، وحشیگری ≠ فرشتهخویی

جست‌وجوی هم‌آغاز

توحش داشتن

لغت‌نامه دهخدا

توحش داشتن . [ ت َ وَح ْ ح ُ ت َ ] (مص مرکب ) ترس و وحشت داشتن . (ناظم الاطباء). بیم داشتن . و رجوع به ماده ٔ قبل شود.

توحش کردن

لغت‌نامه دهخدا

توحش کردن . [ ت َ وَح ْ ح ُ ک َ دَ ] (مص مرکب ) ترسیدن و وحشت کردن . (ناظم الاطباء). رجوع به ماده ٔ قبل شود.

جست‌وجوی هم‌قافیه

متوحش

لغت‌نامه دهخدا

متوحش . [ م ُ ت َ وَح ْ ح ِ ] (ع ص ) خانه و جای ویران و بی اهل . (آنندراج ). ویران و خراب و متروک و بی اهل . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به توحش شود. || ترسیده . (ناظم الاطباء). وحشت زده و مرعوب . بد دل شده : لشکر ایشان از استماع این سخن م

مستوحش

لغت‌نامه دهخدا

مستوحش . [ م ُ ت َ ح ِ ] (ع ص ) وحشت جوینده . (غیاث ) (آنندراج ). وحشت یابنده . خلاف مستأنس . (از اقرب الموارد). اندوهگین . (آنندراج ).آزرده . (زمخشری ) : گفت دانم که مستوحش آورده ای پیغام ایشان بشنو و بیا با من بگوی . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص <span clas

متوحش

فرهنگ فارسی عمید

۱. کسی که از چیزی ترس و وحشت دارد؛ ترسیده.۲. جای ویران و متروک.

مستوحش

فرهنگ فارسی عمید

۱. وحشت‌دارنده.۲. دلتنگ و آزرده از کسی.۳. وحشتناک.

متوحش

فرهنگ فارسی معین

(مُ تَ وَ حِّ) [ ع . ] (اِفا.) ترسیده ، وحشت کرده .

درپیوند

بیشتر بدانید

توحش

tavahhoš

معنی

مترادف

برابر پارسی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین