توحید

to[w]hid

۱. یگانه گردانیدن؛ یکتا قرار دادن.
۲. خدا را یگانه دانستن؛ به یگانگی خدا ایمان آوردن.
۳. (اسم) (تصوف) مرحله‌ای که سالک به چیزی غیر از خداوند توجهی ندارد.
۴. (اسم) سورۀ صدودوازدهم قرآن کریم، دارای ۴ آیه، مکی؛ اخلاص.

۱. اقرار به یگانگی خدا کردن، ایمان به وحدانیت خدا داشتن، به یکتاییخدا ایمان آوردن، خدا را یگانه دانستن
۲. یکیشمردن
۳. یگانه کردن، یگانه دانستن

یکتاپرستی، یگانگ