تیرباران

tirbārān

معنی

۱. اعدام کردن محکوم بدین‌صورت که او را سرپا نگاه‌ دارند و چند تن با تفنگ به طرف او شلیک کنند.
۲. [قدیمی] فروریختن تیرهای پی‌درپی از هر سو.

مترادف

۱. تیراندازی، گلولهباران
۲. اعدام

جست‌وجوی دقیق

تیرباران

لغت‌نامه دهخدا

تیرباران . (اِ مرکب ) تیرهای بسیار که از کمان سرداده باشند. (آنندراج ). ریزش تیر از اطراف و بطور فراوانی . (ناظم الاطباء). بارانی از تیر : چنان تیرباران بد از هر دو روی که چون آب ، خون اندر آمد به جوی . فردوسی .اگر

تیرباران

فرهنگ فارسی عمید

۱. اعدام کردن محکوم بدین‌صورت که او را سرپا نگاه‌ دارند و چند تن با تفنگ به طرف او شلیک کنند.۲. [قدیمی] فروریختن تیرهای پی‌درپی از هر سو.

تیرباران

دیکشنری فارسی به عربی

وابل

تیرباران

فرهنگ فارسی معین

(اِمر.) کشتن محکومین با گلوله .

تیرباران

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. تیراندازی، گلولهباران ۲. اعدام

جست‌وجوی هم‌آوا

تیرباران رفتن

لغت‌نامه دهخدا

تیرباران رفتن . [ رَ ت َ ] (مص مرکب ) تیراندازی شدید درگرفتن میان دولشکر : تیرباران رفت چنانکه آفتاب را بپوشید و نیک نیرو کردند تا آن پل بستدند. تاریخ بیهقی چ ادیب ص 467). رجوع به تیر و دیگر ترکیبهای آن شود.

تیرباران کردن

لغت‌نامه دهخدا

تیرباران کردن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) انداختن تیر بسیار. (ناظم الاطباء). رشق . (تاج المصادر بیهقی ) (دهار). عمل تیرباران : بکردند یک تیرباران نخست بسان تگرگ بهاران درست . دقیقی .چو بر دشمنان تیرباران کنم کمان ر

تیرباران گرفتن

لغت‌نامه دهخدا

تیرباران گرفتن . [ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) تیرباران کردن . گرفتن بارانی از تیر بر روی کس یا کسانی : کمانش کمین سواران گرفت بر آن نامور تیرباران گرفت . فردوسی .به سهراب بر تیرباران گرفت چپ و راست جنگ سواران گرفت