ثنویت

sanaviy[y]at

۱. اعتقاد به دو اصل و مبدٲ خیر و شر؛ اعتقاد به دو خدا یا دو صانع برای عالم؛ دوگانه‌پرستی؛ دوآلیسم.
۲. عقیده‌ای فلسفی که عالم را مرکب از دو اصل می‌داند.