جدبلغتنامه دهخداجدب . [ ج ِ دَب ب ] (ع ص ، اِ) علم است تنگسال را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || بی ثمر. (ناظم الاطباء).
جدبلغتنامه دهخداجدب . [ ج َ ] (ع مص ) در عربی به معنی عیب کردن باشد. (برهان ). عیب کردن . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء): فی الحدیث جَدب عمرُ السمَر بعدَ العتمه ؛ اَی عابه . (از اقرب الموارد).فیالک مِن خدّ اسیل ،و منطق رخیم ، و من خلْق تعلّل َ جادبُه . <p class="aut
زدبلغتنامه دهخدازدب . [ زِ ] (ع اِ) حصه و بهره از هر چیزی . ج ، ازداب . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ). بهره و نصیب است . جمع آن ازداب می آید. (ترجمه ٔ قاموس ). جوهری و صاحب لسان العرب این ماده را نیاورده اند. صاغانی گوید: بمعنی انصباء و این لغت بسی غریب است . (از تاج العروس
جذبلغتنامه دهخداجذب . [ ج َ ذَ ] (ع اِ) پیه خرما. (منتهی الارب ). پیه خرمابن . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). جمارالنخل و هو شحم النخل . (از اقرب الموارد). || سخت از پیه خرما. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). خشن از پیه خرما. (ازاقرب الموارد). و فی الحدیث : «کان [ اَی
جذبلغتنامه دهخداجذب . [ج َ ] (ع مص ) کشیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). ضد دفع. مقابل دفع. (از اقرب الموارد). کشیدن بسوی خود. (ناظم الاطباء). درکشیدن . چسبیدن . مقابل ردع . (یادداشت مؤلف ). و منه : «وجدت الانسان ملقی بین اﷲ و بین الشیطان فان لم یجتذ به الیه
جذبلغتنامه دهخداجذب . [ ] (اِخ ) شهرکی است بشام ، خرم و آبادان وخرد و با کشت بسیار و آبهای روان . (حدود العالم ).
جذبفرهنگ فارسی عمید۱. [مقابلِ دفع] به‌سوی خود کشیدن؛ کشش.۲. گیرایی؛ جاذبه.۳. [مجاز] استخدام.۴. (زیست‌شناسی) دریافت مواد غذایی و مایعات به بدن موجود زنده.۵. (فیزیک) ربایش.۶. (تصوف) جذبه.
جدباءلغتنامه دهخداجدباء. [ ج َ ] (ع ص ، اِ) زمین خشک بی نبات . (اقرب الموارد) (آنندراج ): فلاة جدباء؛ بیابان خشک بی نبات . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
جدبجدلغتنامه دهخداجدبجد. [ ج َ ب ِ ج َ ] (ق مرکب ) از پدر به پسر. (ناظم الاطباء). پشت در پشت . نسلاً بعد نسل .
جدبرجدلغتنامه دهخداجدبرجد. [ ج َدد ب َ ج َدد ] (ق مرکب ) پشت درپشت : ز سعد ابوبکر تا سعد زنگی پدر بر پدر نامور جد بر جد.سعدی .
جدبةلغتنامه دهخداجدبة. [ج َ ب َ ] (ع ص ) دچار خشکسالی : عرض جدبة؛ زمین خشک بی نبات . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). مؤنث جدب . (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). ج ، جدوب . (منتهی الارب ).
جدباءلغتنامه دهخداجدباء. [ ج َ ] (ع ص ، اِ) زمین خشک بی نبات . (اقرب الموارد) (آنندراج ): فلاة جدباء؛ بیابان خشک بی نبات . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
جدبجدلغتنامه دهخداجدبجد. [ ج َ ب ِ ج َ ] (ق مرکب ) از پدر به پسر. (ناظم الاطباء). پشت در پشت . نسلاً بعد نسل .
جدبرجدلغتنامه دهخداجدبرجد. [ ج َدد ب َ ج َدد ] (ق مرکب ) پشت درپشت : ز سعد ابوبکر تا سعد زنگی پدر بر پدر نامور جد بر جد.سعدی .
جدبه کمرزدهلغتنامه دهخداجدبه کمرزده . [ ج َ ب ِ ک َ م َ زَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) در تداول عامه ، نفرین یا فحشی است .
متجدبلغتنامه دهخدامتجدب . [ م ُ ت َ ج َدْ دِ ] (ع ص ) کسی که چیزی را ناگوار بشمرد و پندارد. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ). || سال خشک و قحط. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ). و رجوع به تجدب شود.
مجدبلغتنامه دهخدامجدب . [ م ُ دِ ] (ع ص ) آن که زمین را خشک بی نبات یابد. (آنندراج )(ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || قوم قحطرسیده و باقحط. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). تنگدست ازقلت و کمیابی آذوقه . (ناظم الاطباء). || زمین خشک بی نبات . (آنندراج ). مکان
اجدبلغتنامه دهخدااجدب . [ اَ دَ ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از جدب : اجدب من برهوت ؛ که در آن رفاه و فراوانی نعمت نباشد. مؤنث : جُدْبی ̍. ج ، اَجدُب .
تجدبلغتنامه دهخداتجدب . [ ت َ ج َدْ دُ ] (ع مص )ناگوار شمردن چیزی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).عیب ناک داشتن چیزی را. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). || نرسیدن باران زمین را و خشکسالی رسیدن آنرا. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط).
