جزارلغتنامه دهخداجزار. [ ج َ ] (ع مص ) میوه باز کردن از درخت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). بریدن درخت خرما. (شرح قاموس ). || (اِ) وقت میوه باز کردن از خرمابن و جز آن . (منتهی الارب ). هنگام چیدن خرما از درخت .(ناظم الاطباء) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد).
جزارلغتنامه دهخداجزار. [ ج َزْ زا ] (اِخ ) یحیی بن جزار. وی از روات بود و از حضرت علی (ع ) روایت کرد. (از لباب الانساب ). و رجوع به یحیی بن جزار شود.
جزارلغتنامه دهخداجزار. [ ج َزْ زا ] (ع ص ، اِ) شترکُش . (ناظم الاطباء) (دهار) (از منتهی الارب ) (کنزاللغة). اشترکش . ج ، جَزّارون . (مهذب الاسماء نسخه ٔ خطی ). نحرکننده ٔ شتر. (از متن اللغة) (تاج العروس ). نسبت است به جزارة که نحر شتر باشد. (لباب الانساب ). ذبح کننده . (از اقرب الموارد). قصاب
زجارلغتنامه دهخدازجار. [ زَج ْ جا ] (ع ص ) صیغه ٔ مبالغه است از زجر. (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط) (از البستان ). و رجوع به زجر و زاجر و زجرة شود.
زیزارلغتنامه دهخدازیزار. (اِخ ) دهی از دهستان حومه ٔ بخش خورموج شهرستان بوشهر است و 207 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).
جزائرلغتنامه دهخداجزائر. [ ج َ ءِ ] (ع اِ) ج ِ جزیره . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به جزیره شود. || جج ِ جَزور، بمعنی مطلق شتر یا ناقه ای که نحر شده باشد. (از اقرب الموارد). || نام سلاح جنگ و آن بندوقی کلان باشد. (غیاث اللغات ) (آنندراج ). و رجوع به جزایر شود.
جزایرلغتنامه دهخداجزایر. [ ج َ ی ِ ] (اِ)نام سلاح جنگ و آن بندوقی کلان باشد. (آنندراج ) : جزایرهای اژدردهان آتش بار را بر سر دست قرار داده به یک شلیک دود از نهاد زنبورک چیان برآورده ، اکثری را هدف گلوله ٔ جزایر نموده مابقی زنبورکچیان از شر گلوله ٔ جزایر تاب مقاومت نیاور
جزارةلغتنامه دهخداجزارة. [ ج ُ رَ ] (ع اِ) مرد کشنده ٔ شتر. (از منتهی الارب ) (آنندراج ). || اطراف جزور (شتر نحرشده ) مانند دست و پا و گردن آن و آنرا بدین نام خوانند چون جَزّارآنها را بدست گیرد. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). اطراف جزور باشد مانند دست و پای و سر و گردن . (آنندراج ). دسته
ابن جزارلغتنامه دهخداابن جزار. [ اِ ن ُ ج َزْزا ] (اِخ ) ابوجعفر احمدبن ابراهیم بن علی بن ابی خالدقیروانی . از اطبای بزرگ مغرب در قرن چهارم هجری . پدر و عمش نیز طبیب بوده اند. او از شاگردان اسحاق بن سلیمان اسرائیلی است و بیش از هشتاد سال بقناعت و گوشه گیری بزیسته است و برخلاف دیگر اطبای مغرب از ق
علی جزارلغتنامه دهخداعلی جزار. [ ع َ ی ِ ج َزْ زا ] (اِخ ) ابن محمد جزار،ملقّب به نورالدین و مکنّی به ابوالحسن . او راست : 1- تحصین المنازل من هول الزلازل ، که آن را به مناسبت وقوع زلزله در سال 984 هَ . ق . در مصر تألیف کرد. <sp
نورالدینلغتنامه دهخدانورالدین . [ رُدْ دی ](اِخ ) علی بن محمد جزار، مکنی به ابوالحسن و ملقب به نورالدین و معروف به جزار. رجوع به علی جزار شود.
ابوجعفرلغتنامه دهخداابوجعفر. [ اَ ج َ ف َ ] (اِخ ) کنیت ابن جزار احمدبن ابراهیم . رجوع به ابن جزار... شود.
جزارةلغتنامه دهخداجزارة. [ ج ُ رَ ] (ع اِ) مرد کشنده ٔ شتر. (از منتهی الارب ) (آنندراج ). || اطراف جزور (شتر نحرشده ) مانند دست و پا و گردن آن و آنرا بدین نام خوانند چون جَزّارآنها را بدست گیرد. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). اطراف جزور باشد مانند دست و پای و سر و گردن . (آنندراج ). دسته
اجزارلغتنامه دهخدااجزار. [ اِ ] (ع مص ) اجزارِ شیخ ؛ بوقت مردن رسیدن پیر. || اِجزارِ بعیر؛ هنگام آن آمدن که اشتر را بکشند. || اِجزارِ نخل ؛ بوقت باز کردن خرما رسیدن خُرمابُن . (منتهی الارب ). هنگام بریدن خرما بودن . (تاج المصادر). || اِجزارِ شاة؛گوسفند دادن بکسی تا ذبح کند و کذلک اجزارالجزور.<
انجزارلغتنامه دهخداانجزار. [ اِ ج ِ ] (ع مص ) برگردیدن آب دریا و آداک پیدا شدن در دریا. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).
ابن جزارلغتنامه دهخداابن جزار. [ اِ ن ُ ج َزْزا ] (اِخ ) ابوجعفر احمدبن ابراهیم بن علی بن ابی خالدقیروانی . از اطبای بزرگ مغرب در قرن چهارم هجری . پدر و عمش نیز طبیب بوده اند. او از شاگردان اسحاق بن سلیمان اسرائیلی است و بیش از هشتاد سال بقناعت و گوشه گیری بزیسته است و برخلاف دیگر اطبای مغرب از ق
علی جزارلغتنامه دهخداعلی جزار. [ ع َ ی ِ ج َزْ زا ] (اِخ ) ابن محمد جزار،ملقّب به نورالدین و مکنّی به ابوالحسن . او راست : 1- تحصین المنازل من هول الزلازل ، که آن را به مناسبت وقوع زلزله در سال 984 هَ . ق . در مصر تألیف کرد. <sp
