جزیل

jazil

معنی

۱. بسیار؛ فراوان.
۲. [قدیمی] محکم؛ استوار.

مترادف

۱. بسیار، بیشمار، قابلملاحظه
۲. بزرگ، عظیم

جست‌وجوی دقیق

جزیل

لغت‌نامه دهخدا

جزیل . [ ج َ ] (ع ص ) بسیار و بزرگ . (منتهی الارب ). بسیارو فراوان و کثیر و بزرگ . (ناظم الاطباء). بزرگ و بسیار از هر چیز. (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). بزرگ . (دهار). پر و بسیار. (غیاث اللغات ) (آنندراج ). بزرگ . (کنز و منتخب و صراح از غیاث و آنندراج ). بزرگ .(مهذب الاسم

جزیل

فرهنگ فارسی عمید

۱. بسیار؛ فراوان.۲. [قدیمی] محکم؛ استوار.

جزیل

فرهنگ فارسی معین

(جَ) [ ع . ] (ص .) 1 - بسیار، فراوان . 2 - استوار، محکم .

جزیل

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. بسیار، بیشمار، قابلملاحظه ۲. بزرگ، عظیم

جزیل

واژه‌نامه آزاد

زیاد، فراوان

جست‌وجوی هم‌آوا

زئجیل

لغت‌نامه دهخدا

زئجیل . [ زِءْ ] (ع ص ) مرد سست اندام و ضعیف . (منتهی الارب ). ضعیف . (اقرب الموارد). رجوع به زآجل شود.

زجل

لغت‌نامه دهخدا

زجل . [ زَ ] (ع مص ) انداختن . (منتهی الارب ) (از صحاح ) (ناظم الاطباء) (المصادر زوزنی ص 5). افکندن . و از زجل بدین معنی است «لعن اﷲ امازجلت به »؛ یعنی لعنت خدای بر مادری که او را بیفکند. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). افکندن و دور ساخت

زجل

لغت‌نامه دهخدا

زجل . [ زَ ج َ ] (ع اِ) بازی . (منتهی الارب ) (ازاقرب الموارد) (از متن اللغة). بازی و لعب . (ناظم الاطباء). || آواز. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). صوت و آواز. (ناظم الاطباء). || غوغا. (ترجمه ٔ قاموس ): موکب زجل ؛ موکبی که با سر و صدا و غوغا همراه باشد. (از محیط المحیط) <s

زجل

لغت‌نامه دهخدا

زجل . [ زَ ج ِ ] (ع ص ) مرد بلندآواز. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). آنکه از شادی بانگ بلند بر آورد. (از متن اللغة). و رجوع به قاموس و تاج العروس شود. || بازی کننده . لاعب . (از متن اللغة). رجوع به قاموس و تاج العروس شود. || بارانی که با بانگ رعد فرود آید. (از متن اللغة). سحا