جستهلغتنامه دهخداجسته . [ ج َ ت َ / ت ِ ] (ن مف / نف ) گریخته .فرارکرده . رهاشده . خلاص شده . رهائی یافته : کسی کو ز بند خرد جسته بودبزندان نوشیروان بسته بود. فردوسی .
جستهلغتنامه دهخداجسته . [ ج ُ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) مطلوب . (منتهی الارب ). بدست آمده . طلب شده . مقصود. کسب شده . تحصیل شده : پنج دیبای ملون بر تنش باز جسته دامن هر دیبهی . منوچهری .تا کی بود خلاف ت
جستهفرهنگ فارسی عمید۱. جهیده.۲. گریخته.۳. رهاشده.⟨ جستهجسته: کمکم؛ بهتدریج.⟨ جستهگریخته:۱. بهطور پراکنده.۲. گاه و بیگاه حرفی را در ضمن صحبت به زبان آوردن.
جسته جستهلغتنامه دهخداجسته جسته . [ ج َ ت َ / ت ِ ج َ ت َ / ت ِ ] (ق مرکب ) کم کم .سند آن در لفظ زبان شکسته بیاید. (آنندراج ). تک تک . گاه گاه . یک یک . (یادداشت مؤلف ). یواش یواش . تدریجاً. (فرهنگ نظام ): جسته جسته اخباری میرسد.
گجستهلغتنامه دهخداگجسته . [گ ُ ج َ ت َ / ت ِ ] (ص ) از پهلوی گجستک . ملعون . رجیم . مقابل خجسته ، به آفرین و مرحوم . رجوع به گجستک شود.
جسته جستهلغتنامه دهخداجسته جسته . [ ج َ ت َ / ت ِ ج َ ت َ / ت ِ ] (ق مرکب ) کم کم .سند آن در لفظ زبان شکسته بیاید. (آنندراج ). تک تک . گاه گاه . یک یک . (یادداشت مؤلف ). یواش یواش . تدریجاً. (فرهنگ نظام ): جسته جسته اخباری میرسد.
زمین جستهلغتنامه دهخدازمین جسته . [ زَ ج ُ ت َ / ت ِ ] (ص مرکب ) بمعنی زمین پیمای است که مساح و مسافر باشد. (برهان ). کنایه از مسافر و سیاح . (انجمن آرا). مساح . سیاح . مسافر. (ناظم الاطباء). رجوع به زمین پیمای شود.
شوی جستهلغتنامه دهخداشوی جسته . [ ج ُ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) شوی خواسته . طالب شوی . شوهرخواه . جویای همسر : به آیین عروس شوی جسته وز آیین عروسی روی شسته .نظامی .
جسته رگلغتنامه دهخداجسته رگ . [ ج َ ت َ / ت ِ رَ ] (ص مرکب ) خبردار. (غیاث اللغات از لطائف ) (آنندراج ).
جسته رفتنلغتنامه دهخداجسته رفتن . [ ج ِ ت َ / ت ِ رَ ت َ ] (مص مرکب ) قسمی دوختن در خیاطی . (از یادداشت مؤلف ).
جسته جستهلغتنامه دهخداجسته جسته . [ ج َ ت َ / ت ِ ج َ ت َ / ت ِ ] (ق مرکب ) کم کم .سند آن در لفظ زبان شکسته بیاید. (آنندراج ). تک تک . گاه گاه . یک یک . (یادداشت مؤلف ). یواش یواش . تدریجاً. (فرهنگ نظام ): جسته جسته اخباری میرسد.
جسته کلاغلغتنامه دهخداجسته کلاغ . [ ج َ ت َ / ت ِ ک َ ] (اِ مرکب ) در اصطلاح ورزشکاران ، ورزشی است که کشتی گیران یک پا را به جفته گاه گذاشته بدور یک پا مثل کلاغ از جای به جای برجهند، و این از اهل زبان بتحقیق پیوسته . (از غیاث اللغات ) (از آنندراج ) <span class="hl
جسته گریختهلغتنامه دهخداجسته گریخته . [ ج َ ت َ / ت ِ گ ُ ت َ / ت ِ ] (ق مرکب ) ندرتاً. گاهگاه . اتفاقی . بندرت . کم . اندک . قلیل . تک تک . گاهگاهی . گاهی دون گاهی . گاهی گاهی . نادراً. جسته جسته .(از یادداشت مؤلف ): جسته گریخته ش
پی خجستهلغتنامه دهخداپی خجسته . [ پ َ / پ ِ خ ُ ج َ ت َ / ت ِ ] (ص مرکب ) مبارک پی . خجسته پی . مبارک قدم : خطا گفتم ای پی خجسته رقیب که شد دشمنی با غریبان قریب . نظامی .<
خجستهلغتنامه دهخداخجسته . [ خ ُ ج َ ت َ ] (اِخ ) نام یکی از زنان اصفهانیه از روات حدیث است در اصل لفظ عجمی است . (از منتهی الارب ).
خجستهلغتنامه دهخداخجسته . [ خ ُ ج َ ت َ / ت ِ ] (ص ) مبارک . میمون . (از برهان قاطع) (صحاح الفرس ) (فیروزآبادی ) (زمخشری ) (غیاث اللغات ) (فرهنگ جهانگیری ) (انجمن آرای ناصری ) (آنندراج ). با میمنت . با سعادت . فرخ . بختیار. سعادتمند. مسعود. (از ناظم الاطباء).
خجستهلغتنامه دهخداخجسته . [ خ ُ ج َ ت َ ] (اِخ ) سید خجسته فرزند فخرالدین بابلکانی از مردمان مازندران بوده است . نام او بروی کتیبه ای است بر بقعه ٔ بی بی سکینه بمشهد شهر و این کتیبه که بسال 883 هَ . ق . میرسد صاحب بقعه را بی بی سکینه دخت امام موسی کاظم معرفی م
خرجستهلغتنامه دهخداخرجسته . [ خ َ ج ِ ت َ / ت ِ ] (اِ) جنگ و خصومت و خرخشه و شلتاق . (از برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). رجوع به «خرخشه » شود. || جماعتی که متسیدند یعنی سید نیستند و سیادت را بر خود بسته اند این جماعت را سادات خرجسته و خردرگله خوانند.(