جان آزاریلغتنامه دهخداجان آزاری . (حامص مرکب ) جفاپیشگی . ظلم . ستم . (ناظم الاطباء). عمل آنکه جان آزارد.
جفا کاریلغتنامه دهخداجفا کاری . [ ج َ] (حامص مرکب ) عمل جفاکار. جفاکار بودن . کار جفاکار. جفاپیشگی . ستمگری . بیدادگری . ستم ورزی : ز ایام و ز هرک ایام پروردبه نسبت جز جفاکاری نیاید. خاقانی .بد بود از کسی جفاکاری که از او چشم دوستی