لغتنامه دهخدا
بدلاء. [ ب ُ دَ ] (ع اِ) ج ِ بدیل . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (غیاث اللغات ) (آنندراج ). || طایفه ای است از اولیأاﷲ و ایشان در همه ٔ عالم هفت تن می باشند و ایشان غیر از ابدال اند. چه ابدال در همه ٔ عالم هفتاد شخص اند. (غیاث اللغات ). و رجوع به ابدال شود. || بُدُل . (آ
