جوبجولغتنامه دهخداجوبجو. [ ج َ /جُو ب ِ ج َ / جُو ] (ق مرکب ) جوجو. پاره پاره و ذره ذره . (شرفنامه ٔ منیری ) (آنندراج ) (برهان ) : جوبجو جور دلستان برگیردل جوجوشده ز جان برگیر. <p class="aut
جابجالغتنامه دهخداجابجا. [ ب ِ] (ق مرکب ) فوراً. درحال . فی الفور. || (اِ) مکان بمکان . محل به محل . نقطه بنقطه : من شده چون عنکبوت از پی آن دربدربانگ کشیده چو سار از پی این جابجا. خاقانی .آن حکیم خارچین استاد بوددست میزدجابجا م
جوذرلغتنامه دهخداجوذر. [ ج َ / جُو ذَ ] (اِ) جوبجو که بمعنی ذره ذره است . (شرفنامه ٔ منیری ). پاره پاره و ریزه ریزه و ذره ذره . (برهان ) (آنندراج ).
خاقنیلغتنامه دهخداخاقنی . [ ق َ ] (اِخ ) مخفف خاقانی . خاقانی شروانی نام خود را در این بیت به این شکل آورده است : هستی خاقنی اگر نیست شد از تو جوبجوبر دل او به نیم جو، باد لقای روی تو.خاقانی .
دست خونلغتنامه دهخدادست خون . [ دَ ت ِ / دَ ] (اِ مرکب ) اصطلاح قمار در بازی نرد. داوی از داوهای نرد. بازی آخرین نرد است که کسی همه چیز را باخته باشد و دیگر چیزی نداشته گرو بر سر خود یا به یکی از اعضای خود بسته باشدو حریف ششدر کرده و او را بر هفده کشیده باشد. (ب
دلستانلغتنامه دهخدادلستان . [ دِ س ِ ] (نف مرکب ) دل ستاننده . ستاننده ٔ دل . دلربا. رباینده ٔ دل . (ناظم الاطباء). معشوق . دلبر. دلبند. زیبا. زیباروی : از آن دلستانان یکی چنگ زن دگر لاله رخ چون سهیل یمن . فردوسی .نافرید ایزد ز خوبان
خرسندلغتنامه دهخداخرسند. [ خ ُ س َ ] (ص ) همیشه خوش . خشنود. (برهان قاطع). شادان . راضی . (غیاث اللغات ) . شادمان . شادکام . (یادداشت بخط مؤلف ) : کیست بگیتی ضمیر مایه ٔ ادبارآنکه به اقبال او نباشد خرسند. رودکی .تن خویش بر برگ خرسن