جودةلغتنامه دهخداجودة. [ ج َ دَ] (ع مص ) جَیِّد کردن . کار نیک کردن . || چیزی جید آوردن . || نیکو گفتن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || تندرو گردیدن و رائع گشتن اسب . (اقرب الموارد). || یک بار تشنه شدن . || (اِ) پینکی . (منتهی الارب ).
جودةلغتنامه دهخداجودة. [ ج ُ وَ دَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ جواد، بمعنی سخی . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به جواد شود.
جودةلغتنامه دهخداجودة. [ دَ ] (ع مص ) جید کردن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). کار نیک کردن . || چیزی جَیِّد آوردن .(اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || نیکو گفتن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || تندرو گردیدن و رائع گشتن اسب . (اقرب الموارد). نیکوروی گردیدن اسب . (منتهی الارب ). رجوع به ماده
جویدهلغتنامه دهخداجویده .[ ج َ دَ / دِ ] (ن مف ) نعت مفعولی از جویدن . جاویده .آنچه زیر دندان نرم و خرد شده باشد. (فرهنگ فارسی معین ). || جویده جویده گفتن ؛ ناواضح گفتن .
زودهلغتنامه دهخدازوده . [ دَ / دِ ] (اِ) پارچه ٔ نازکی که از آن پیرهن سازند. (دیوان البسه ٔ نظام قاری ) : زوده ٔ نرم که اقلیم صفاهان داردتو مپندار که از معدن کتان دارد. نظام قاری .از پی پیرهن و دار
نیکورویلغتنامه دهخدانیکوروی . [ رَ ] (حامص مرکب ) جلدی . چالاکی . (ناظم الاطباء). راهواری : جودة؛ نیکوروی اسب . (از منتهی الارب ).
نیکورولغتنامه دهخدانیکورو. [ رَ / رُ ] (نف مرکب ) خوش راه و رونده ٔ به شتاب . (ناظم الاطباء). نیکورونده . رهوار. جواد: یعقوب و سبت ؛ اسبی نیکورو. استجاده ؛ اسب نیکورو خواستن . تجوید و جودة؛ نیکورو گردیدن اسب . اضریج ؛ اسب نیکورو و تیزدو. (از منتهی الارب ).
بمنهلغتنامه دهخدابمنه . [ ب ِ م َن ْ ن ِ هَِ ] (ع ق مرکب ) به نعمتش . به نعمت خداوند. (از فرهنگ فارسی معین ). سوگند به نعمت او.- بمنه وَ جوده ؛ به نعمتش و بخشش اش . (از فرهنگ فارسی معین ) : حق تعالی سایه ٔ دولت قاهره بر دین اسلام و مسلمانان
ابداًلغتنامه دهخداابداً. [ اَ ب َ دَن ْ / اَ ب َ دا ] (ع ق ) ظرف زمان است برای تأکید در مستقبل نفیاً و اثباتاً. همیشه . جاویدان : ابداً یسترد ما وهب الدهََر فیالیت جوده کان بخلا. || هرگز. (مهذب الاسماء). هگرز. هیچ . هیچوقت
مجودةلغتنامه دهخدامجودة. [ م َ دَ ] (ع ص ) ارض مجودة؛ زمینی که باران نیکو بر وی ببارد. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط).
موجودةلغتنامه دهخداموجودة. [ م َ دَ ] (ع ص ) موجوده . تأنیث موجود. ج ، موجودات . (یادداشت مؤلف ). رجوع به موجود و موجوده و موجودات شود.