لغتنامه دهخدا
رفرفة. [ رَ رَ ف َ ] (ع مص ) جنبانیدن شترمرغ نر بال خود را وقتی که خواهد بر چیزی فرودآید. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). || بانگ کردن . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || بال گستردن و جنبانیدن مرغ بال خود را هنگامی که خواه