جگرنهلغتنامه دهخداجگرنه . [ ج َ گ َ ن َ ] (اِ) مرغی است از جنس کلنگ و نزدیک بگردن او پرهای دراز سیاه میباشد که سلاطین و خوانین بر سر زنند، و او را اخار بر وزن بخار گویند. (برهان ). اَقّار .
زرنهلغتنامه دهخدازرنه . [ زَ ن َ / ن ِ ] (اِ) زرنیخ . (ناظم الاطباء) (حاشیه ٔ برهان چ معین ). رجوع به زرنیخ شود.
زرنهلغتنامه دهخدازرنه . [ زَ ن ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان ایوان است که در بخش گیلان شهرستان شاه آباد واقع است و 1250 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
زرنهلغتنامه دهخدازرنه . [ زَ ن ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان گرجی است که در بخش داران شهرستان فریدن و کنار شوسه ٔ ازنا به اصفهان واقع است و 1406 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).
زرنهلغتنامه دهخدازرنه . [ زَ ن ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان مرکزی بخش مانه است که در شهرستان بجنورد واقع است و 103 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
زرینهلغتنامه دهخدازرینه . [ زَرْ ری ن ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان اوباتوست که در بخش دیواندره شهرستان سنندج و بیست و سه هزارگزی شمال باختری دیواندره واقع است و 215 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
چگرنهلغتنامه دهخداچگرنه . [ چ َ گ َ ن َ / ن ِ ] (اِ) مرغی گردن دراز که آن را کاروانک نیز گویند. (آنندراج ). تلفظی از جگرنه و چکرنه . کاردانک . و رجوع به جگرنه و چکرنه شود.
کاروانکفرهنگ فارسی عمیدمرغی شبیه مرغابی با منقار دراز و پاهای بلند؛ چفنک؛ چفتک؛ جفتک؛ چکرنه؛ جگرنه؛ چوبینه؛ چوبینک؛ چوبنه.