جین

jin

معنی

نوعی نوشابۀ الکلی که از تقطیر دانه‌های تخمیر شدۀ غلات به‌دست می‌آید و با چیزهای خوشبو از قبیل دانۀ سرو کوهی یا ابهل یا پوست نارنج معطر می‌شود.

جست‌وجوی دقیق

جین

لغت‌نامه دهخدا

جین . (اِ) بر وزن کین ، صفات زشت را گویند وصوفیه تعبیر از آن بنفس کنند. (برهان ) (آنندراج ).

جین

فرهنگ فارسی عمید

نوعی پارچۀ نخی ضخیم با بافت فشرده که معمولاً از آن جامۀ رو و به‌ویژه شلوار می‌دوزند.

جین

فرهنگ فارسی عمید

واحد شمارش کالا برابر با شش یا دوازده عدد؛ دوجین.

جین

جست‌وجوی هم‌آوا

مفصل زینی

saddle joint

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعـی مفصل زلاله‌ای که شبیه به زین است و امکان حرکت در جهات مختلف را امکان‌پذیر می‌سازد، مانند مفصل پایۀ شست

زون تاخته

invaded zone

واژه‌های مصوب فرهنگستان

بخشی از دیوارۀ چاه گمانه که مایع حفاری در آن نفوذ کرده و جانشین شارۀ سازند شده است

زون زیست‏رخساره‏ای

biofacial zone

واژه‌های مصوب فرهنگستان

زون زیست‏چینه‏شناختی در یک توالی سنگی ساده که معرف محیطی با مجموعۀ فسیلی از خصوصیات یک زیست‏زون زنده است

زون سایه

shadow zone

واژه‌های مصوب فرهنگستان

ناحیه‏ای در فاصلۀ تقریبی 100 تا 140 درجه از رومرکز زمین‏لرزه که در آن موج P به سبب عبور از محیط کم‏سرعت دریافت نمی‏شود

زون شفقی

auroral zone

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نواری تقریباً دایره‌ای در پیرامون قطب‌های زمین‌مغناطیسی که بیشترین فعالیت شفقی در آن رخ می‌دهد

جست‌وجوی مشابه

جین جینک

جینگ جینگی

جینی

جینی . [ ج َی َن ْ نی ] (اِخ ) دهی از دهستان چالدران بخش سیه چشمه ٔ شهرستان ماکو. آب آن از چشمه ، محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی جاجیم بافی است . راه ارابه رو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).

جیناک

لغت‌نامه دهخدا

جیناک . (اِ) بر وزن بی باک ، جای و مقام و مکان را گویند. (آنندراج ) (برهان ).

جینگشای

لغت‌نامه دهخدا

جینگشای . [ گ ُ ] (اِخ ) جن گشای . جهان گشای .از حکام اولوس جغتای که بسال 734 هَ . ق .1334/ م . بحکومت ماوراءالنهر رسید. (طبقات سلاطین اسلام ص 215).

جست‌وجوی متن

djin

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جین

jen

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جین

ginn

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جین

gean

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جین

djinn

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جین

جست‌وجوی هم‌آغاز

جینی

لغت‌نامه دهخدا

جین قشلاقی

لغت‌نامه دهخدا

جین قشلاقی . [ ق ِ قی ] (اِخ ) دهی جزو دهستان گرم بخش ترک شهرستان میانه . آب آن از چشمه و محصول آن غلات ، نخود، عدس و شغل اهالی زراعت و گله داری است . راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).

جین کندی

لغت‌نامه دهخدا

جین کندی . [ ک َ ] (اِخ ) دهی از دهستان اجارود بخش گرمی شهرستان اردبیل . سکنه ٔ آن 91 تن . آب آن از چشمه و محصول آن غلات ، حبوبات و شغل اهالی زراعت و گله داری . راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).

جیناک

لغت‌نامه دهخدا

جیناک . (اِ) بر وزن بی باک ، جای و مقام و مکان را گویند. (آنندراج ) (برهان ).

جینگشای

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

دجین

لغت‌نامه دهخدا

دجین . [ دُ ج َ ] (اِخ ) ابن ثابت مکنی به ابوالغصن تابعی است . و «جحی » اوست و گفته اند غیر اوست . (منتهی الارب ).

درسجین

لغت‌نامه دهخدا

درسجین . [ دَ س َ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان ابهر رود بخش ابهر شهرستان زنجان واقع در 17 هزارگزی جنوب ابهر و 12 هزارگزی راه مالرو عمومی با 1073 تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ م

درکجین

لغت‌نامه دهخدا

درکجین . [دَ ک َ ] (اِخ ) درگجین . قریه ای است از قرای همدان . ویاقوت در معجم البلدان گوید که گمان می کنم همان درگزین باشد. (از معجم البلدان ). رجوع به درگزین شود.

درگجین

لغت‌نامه دهخدا

درگجین . [ دَ گ َ ] (اِخ ) درکجین . رجوع به درکجین شود.

دست برنجین

لغت‌نامه دهخدا

دست برنجین . [ دَ ب َ رَ ] (اِ مرکب ) دست برنجن . دست بند. دست اورنجن . (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به دست برنجن شود.

درپیوند

بیشتر بدانید

جین

jin

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به عربی

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی مشابه

گویش مازنی

گویش مازنی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا