حاجاتلغتنامه دهخداحاجات . (ع اِ) ج حاجت . - قاضی الحاجات ؛ برآورنده ٔ نیازها. یکی از اسماء صفات باری عزاسمه « : گفت [ دمنه ] بر درگاه ملک مقیم شده ام و آن را قبله ٔ حاجات و مقصد امید ساخته ».
قاضی حاجاتلغتنامه دهخداقاضی حاجات . [ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) قاضی الحاجات . آنچه حاجت ها برآورد : ای زر تو خدا نه ای ولیکن بخداستار عیوب و قاضی حاجاتی . || (اِخ ) قاضی الحاجات . یکی از نامهای خدا : حافظ آب رخ خود بر در هر سفله
بنه حاجاتلغتنامه دهخدابنه حاجات . [ ب ُ ن َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بلوک شرقی که در بخش مرکزی شهرستان دزفول واقع شده است . و دارای 200 تن سکنه است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).
قاضی حاجاتلغتنامه دهخداقاضی حاجات . [ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) قاضی الحاجات . آنچه حاجت ها برآورد : ای زر تو خدا نه ای ولیکن بخداستار عیوب و قاضی حاجاتی . || (اِخ ) قاضی الحاجات . یکی از نامهای خدا : حافظ آب رخ خود بر در هر سفله
بنه حاجاتلغتنامه دهخدابنه حاجات . [ ب ُ ن َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بلوک شرقی که در بخش مرکزی شهرستان دزفول واقع شده است . و دارای 200 تن سکنه است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).
قبله ٔ حاجتلغتنامه دهخداقبله ٔ حاجت . [ ق ِ ل َ / ل ِ ی ِ ج َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) قبله ٔ حاجات . آنکه حاجتمندان بدو روی آورند و قضای حاجت خود از او خواهند : خسروان قبله ٔ حاجات جهانند ولی سببش بندگی حضرت درویشان است .<p cla
مقتضیاتفرهنگ فارسی معین( ~.) [ ع . ] (اِفا.) جِ مقتضیه . 1 - اقتضاکننده ها. 2 - شایسته ها. 3 - حاجات ، ضرورت .
حافاتلغتنامه دهخداحافات . (ع اِ) ج ِ حافة. کناره های رود. (مهذب الاسماء). || اطراف و جوانب . || حاجات .
مقتعدلغتنامه دهخدامقتعد. [ م ُ ت َ ع َ ] (ع ص ) شتری که شبان برای حاجات خود نگاه می دارد. (ناظم الاطباء).
پیرحاجاتلغتنامه دهخداپیرحاجات . (اِخ ) دهی از دهستان حلوان بخش طبس شهرستان فردوس واقع در 84هزارگزی شمال باختری طبس سر راه مالرو عمومی دستگردان . کوهستانی ، گرمسیر. دارای 138 تن سکنه . آب آن از قنات . محصول آنجا غلات و خرما و پنبه
محاجاتلغتنامه دهخدامحاجات . [ م ُ ] (ع مص ) پرسیدن از کسی چیزی که تا در غلط افکند او را یا چیستان گفتن . (آنندراج ). محاجاة. رجوع به محاجاة شود.
ذوی الحاجاتلغتنامه دهخداذوی الحاجات . [ ذَ وِل ْ ] (ع ص مرکب ، اِ مرکب ) نیازمندان . حاجتمندان . ارباب حاجت . نیازومندان . حاجتومندان .
قاضی حاجاتلغتنامه دهخداقاضی حاجات . [ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) قاضی الحاجات . آنچه حاجت ها برآورد : ای زر تو خدا نه ای ولیکن بخداستار عیوب و قاضی حاجاتی . || (اِخ ) قاضی الحاجات . یکی از نامهای خدا : حافظ آب رخ خود بر در هر سفله
قاضی الحاجاتلغتنامه دهخداقاضی الحاجات . [ ضِل ْ ] (ع ص مرکب ) برآورنده ٔ نیازها. || (اِخ ) نامی از نامهای خدای تعالی . رجوع به قاضی حاجات شود.