ترجمه مقاله

حامی

hāmi

۱. گروه‌هایی از نژاد سفیدپوست ساکن افریقای شمالی، از اولاد حام‌بن نوح.
۲. شاخه‌ای از خانوادۀ زبان‌های حامی ـ سامی، شامل زبان‌هایی مانندِ بربری و مصری کهن.

۱. پشتیوان، پشتیبان، طرفدار، کمک، مجیر، مددکار، معین، هوادار، هواخواه، یار، یاریگر، یاور
۲. پارتی ≠ مخالف
۳. منسوب به حام
۴. فرزندان حام

پشت یبان

حامی

لغت‌نامه دهخدا

حامی . (اِخ ) یکی از سه قسمت نژاد سفیدپوست بشر است . در توراة آمده : بنی حام از حام پسر نوح بودند. درباب مساکن آنها بین محققین اختلاف است ؛ بعضی وطن اصلی آنها را بابل یا جایی در آسیای غربی دانسته عقیده داشتند که این مردمان از آسیا به آفریقا رفته در مصر و لیبیا و غیره سکنی گزی

حامیم

لغت‌نامه دهخدا

حامیم . (اِخ ) ابومحمدبن من اﷲ المحکمی . وی در اوائل قرن چهارم هجری به دعوی نبوت برخاست و کتابی به تقلید قرآن مجید نوشته مدعی وحی شد، خاله و همشیره ٔ او که از ساحرات و کاهنات بودند به وی گرویدند. این پیغمبرکاذب به قبیله ٔ غماره انتساب داشت و در تاریخ <span class="hl" dir="ltr

حامی پاشا

لغت‌نامه دهخدا

حامی پاشا. (اِخ ) مصطفی . یکی از اطبای معروف عثمانی . وی در مکتب فنون طبیه ٔ شاهانه تحصیلات کامل کرد و به ترتیب مقرر و سیر مراتب معینه برتبه ٔ «میرلوائی » نایل گردید، شخصی فعال و ساعی بود و سلسله ای از رسالات مفیده درباب حفظ صحت و دیگر معلومات نافعه ترجمه و تألیف و طبع و نشر

حامیم

لغت‌نامه دهخدا

حامیم . (اِخ ) ابومحمدبن من اﷲ المحکمی . وی در اوائل قرن چهارم هجری به دعوی نبوت برخاست و کتابی به تقلید قرآن مجید نوشته مدعی وحی شد، خاله و همشیره ٔ او که از ساحرات و کاهنات بودند به وی گرویدند. این پیغمبرکاذب به قبیله ٔ غماره انتساب داشت و در تاریخ <span class="hl" dir="ltr

تحامی

لغت‌نامه دهخدا

تحامی . [ ت َ ] (ع مص ) نگاهداری مردم خویشتن را از کسی و پرهیز کردن از وی . (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). تحامی مردم کسی را؛ نگاه داشتن خود را از وی و اجتناب کردن و دوری جستن ازاو. (از قطر المحیط): تحاماه الناس ُ تحامیاً؛ نگاه داشتند خویش را از وی و پرهیز

ترجمه مقاله