لغتنامه دهخدا
خارانداز. [ اَ ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) نوعی از خارپشت است که خارهای خود را مانند تیر اندازد. به عربی قنفذ گویند. (آنندراج ). نوعی خارپشت است . (برهان قاطع). همان چوله است که خار ابلق اندازد و خاردار نیز گویند. (انجمن آرای ناصری ). تشی . (رجوع به تشی شود). همان اُسقُر است که خا