خارانندهلغتنامه دهخداخاراننده . [ ن َ دَ / دِ ] (نف ) اسم فاعل از خاراندن و خارانیدن . آنکه بخاراند (سر و مانند آن را).
خورانندهلغتنامه دهخداخوراننده . [ خوَ / خ ُ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف )مُطْعِم . رازق . مغذی . آنکه بکس دیگری اطعام می کند. || بهره رسان . نفعرسان . (یادداشت مؤلف ).
پیه خورانندهلغتنامه دهخداپیه خوراننده . [ خوَ /خ ُ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف مرکب ) شاحم . (منتهی الارب ).