خاربندلغتنامه دهخداخاربند. [ ب َ ] (اِ مرکب ) آنچه از خار و چوب گرد باغ و کشت نهند برای محافظت . (غیاث اللغة) (آنندراج ). رجوع به خاربست شود.
خارلغتنامه دهخداخار. (اِ) شوکه . شوک . (منتهی الارب ). شوکه ٔ تیز. (آنندراج ). سَفی ̍. عَرین . عَسَج . لُدّاغ . (منتهی الارب ). لم . لام . بور. غاز. غاژ. تیغ. تیخ . تلی . تلو : اشتر گرسنه کیمه (کتیره ؟) خوردکی شکوفه ز خار چیره خورد. رودکی