خارجه

xāreje

معنی

۱. = خارج
۲. [مقابلِ داخلَة] بیرون از مملکت.
۳. (صفت) تهیه‌شده در کشورهای خارجی: چای خارجه.
۴. (صفت) خارجی؛ اجنبی؛ بیگانه.

مترادف

۱. برونمرز ≠ درونمرز
۲. بیگانه، خارجی
۳. کشور بیگانه ≠ داخله

جست‌وجوی دقیق

خارجه

لغت‌نامه دهخدا

خارجه . [ رِ ج َ ] (اِخ ) نام مردی بوده است .حکایت است که خارجه یکی از معتبران رؤسا و منعمان کدخدایان اصفهانی بود بسبب آنکه تمامت مال و منال و ضیاع و عقارات بغصب و تعدی از دست او انتزاع نموده بودند در پی رکن الدوله افتاد و مصاحب او روی به ری نهاد تا باشد که بعضی از آن استخلا

خارجه

لغت‌نامه دهخدا

خارجه . [ رِ ج َ / ج ِ ] (از ع ، ص ، اِ) مؤنث خارج . ملک غیر از وطن برای شخص . || به اصطلاح کتاب پاورقی را گویند. (ناظم الاطباء). || بیگانه . اجنبی . مقابل داخله . اَنیران . نیران .- وزارت خارجه و وزارت امور خارجه </span

خارجه

فرهنگ فارسی عمید

۱. = خارج۲. [مقابلِ داخلَة] بیرون از مملکت.۳. (صفت) تهیه‌شده در کشورهای خارجی: چای خارجه.۴. (صفت) خارجی؛ اجنبی؛ بیگانه.

خارجه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

abroad, foreign, overseas

خارجه

فرهنگ فارسی معین

(رِ جِ) [ ع . خارجة ] (اِ.) 1 - مؤنث خارج . (در زبان فارسی به همین صورت پذیرفته شده صرف نظر از تَأنیث آن ). 2 - خارج از مملکت ، بیگانه .

جست‌وجوی هم‌آوا

خارجة

لغت‌نامه دهخدا

خارجة. (اِخ ) یکی از روات است و در کتاب مصاحف نام او آمده است : حدثنا عبداﷲ قال حدثنا ابوطاهر قال اخبرنا ابن وهب قال اخبرنی مالک عن ابن شهاب عن سالم و خارجة: ان ابابکر الصدیق کان جم-ع القرآن فی قراطیس . (ص 9 سطر 16<

خارجة

لغت‌نامه دهخدا

خارجة. [ رِ ج َ ] (اِخ ) ابن النعمان . این نام را ابوموسی چنین از علی بن العسکری آورده است و حال آنکه در آن خطائی است که ناشی از تصحیف و افتادگی است محمدبن حبیب شیخ العسکری فردی از طریق شعبه از حبیب بن عبدالرحمن از معن بن عبداﷲ یا عبداﷲبن معن از خارجةبن النعمان است آرد که گفت

خارجة

لغت‌نامه دهخدا

خارجة. [ رِ ج َ ] (اِخ ) ابن جَزِء یا جَزی خفیفة العذری . ابن السکن و جز او نام وی را برده اند و همچنین ابن منده و بیهقی و ابن السکن از او اخراج حدیث کرده اند و خطیب و مؤتلف از طریق سعیدبن سنان از ربیعةبن یزید چنین نقل حدیث از او کرده است : حدثنی خارجةبن جزء العذری سمعت رجلا

خارجة

لغت‌نامه دهخدا

خارجة. [ رِ ج َ ] (اِخ ) ابن جُمَیر الاشجعی . در اسم وی نظرها مختلف است بعضی او را حارثه و بعضی دیگر جاریه آورده اند و همچنین در اسم پدر او نیز اختلاف است بعضی ها حِمیَر و بعضی دیگر حُمَیر و گروهی حُمَیَّر و جمعی خُمَیر دانسته اند او صحابی بدری بوده است و در کتاب الاصابه ذیل

خارجة

لغت‌نامه دهخدا

خارجة. [ رِ ج َ ] (اِخ ) ابن جبلة. ابن حبان و گروهی دیگر او رااز صحابه دانسته اند و در حالیکه این نظر جز وهم چیزی دیگر نیست و علت آن تصحیف و انقلابی است چه این گروه از طریق شریک و او از ابی اسحاق و ابی اسحاق از فروةبن نوفل و فروة از خارجةبن جبلة در سوره ٔ قل هواﷲ احد حدیثی اخ

جست‌وجوی مشابه

ام خارجه

لغت‌نامه دهخدا

ام خارجه . [ اُم ْ م ِ رِ ج َ ] (اِخ ) زن زیدبن ثابت از صحابیات بود. رجوع به الاصابة فی تمییز الصحابة ج 8 ص 228 شود.

ام خارجه

لغت‌نامه دهخدا

ام خارجه . [اُم ْ م ِ رِ ج َ ] (اِخ ) زنی از قبایل عرب و بسیار شوهردوست بوده و هرچند وقت شوهری تازه می خواسته است .- امثال :اسرع من نکاح ام خارجة . (از المرصع و نفایس الفنون ، علم امثال ).

خارجه پرست

لغت‌نامه دهخدا

خارجه پرست . [ رِ ج َ / ج ِ پ َ رَ ] (نف مرکب ) بیگانه پرست . اجنبی پرست . کسی که با بیگانگان سرو سری دارد. کسی که حافظو دوستدار پیشرفت سیاست مردم غیر وطن خود میباشد.

زاویه ٔ خارجه

لغت‌نامه دهخدا

زاویه ٔ خارجه .[ ی َ / ی ِ ی ِ رِ ج َ / ج ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) (... از مثلث ) چون یکی پهلو از مثلث بیرون آری ، زاویه ای بحاصل آید بیرون از مثلث و او را خارجه خوانند و هر یکی از آن دو زاویه مثلث که نه ب

خارجه ٔ عامری

لغت‌نامه دهخدا

خارجه ٔ عامری . [ رِ ج َ ی ِ م ِ] (اِخ ) مؤلف مجمل التواریخ آرد: (سال چهل ) باول سال از جمله ٔ خوارج سه کس بودند: یکی عبدالرحمن بن ملجم المرادی ، و دیگر مبارک بن عبداﷲ و سه دیگر عمروبن بکر التمیمی و همواره بر علی و معاویه و عمرو عاص لعنت کردندی ، پس گفتند، خود را بخدای بخشیم