خارک

xārak

معنی

۱. خار کوچک.
۲. نوعی خرمای زرد و خشک؛ خرک.

مترادف

خرک، خرمای نرسیده، خرمای خام

جست‌وجوی دقیق

خارک

لغت‌نامه دهخدا

خارک . (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان تمین بخش میرجاوه شهرستان زاهدان واقع در 44 هزارگزی جنوب باختری میرجاوه و 18 هزارگزی راه فرعی میرجاوه بخاش میباشد سکنه آنجا در حدود 35 تن

خارک

لغت‌نامه دهخدا

خارک . [ رَ ] (اِ مصغر) تصغیر خار است . (برهان قاطع)(آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ). خارخرد : آدمی را که خارکی درپای نرود طرفه جانور باشد.سعدی .

خارک

خارک . [ رَ ] (اِ) نوعی از خرما میباشد. (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ) (برهان قاطع). خرما خارک . خرما خَرَک . بُسر. (مهذب الاسماء). غوره ٔ خرما. خرمای نرسیده (مؤلف با استشهاد به اینکه الخالع، خارک پخته است معتقد میباشد که خارک خرمای نرسیده نیست ). خرمای خشک

خارک

فرهنگ فارسی عمید

۱. خار کوچک.۲. نوعی خرمای زرد و خشک؛ خرک.

جست‌وجوی هم‌آوا

خیارک

لغت‌نامه دهخدا

خیارک . [ رَ ] (اِ) قسمی ورم و دنبل که در بن ران و زیر بغل پدید آید. (ناظم الاطباء). ورم و آماسی که در کش ران و بغل پیدا آید. (یادداشت مؤلف ).

خیارک

لغت‌نامه دهخدا

خیارک . [ رَ ] (اِخ ) دهی است از بخش مرکزی شهرستان اردبیل ، واقع در 18 هزارگزی شمال اردبیل و 11 هزارگزی شوسه ٔ مشکین شهر به اردبیل با 968 تن سکنه . آب آن از چشمه و رود کندات

خارق

لغت‌نامه دهخدا

خارق . [ رِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از خَرق . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (المنجد) (تاج العروس ). رجوع به خرق شود. ازهم درنده و پاره کننده و مجازاً بمعنی کرامت چرا که آن نیز عادت را پاره می کند. (آنندراج ) (غیاث اللغات ) (ناظم الاطباء). شکافنده : نخواست خ

خاریک

لغت‌نامه دهخدا

خاریک . (اِخ ) دهی است از دهستان شهر خواست بخش مرکزی شهرستان ساری واقع در 7 هزارگزی شمال ساری و 2 هزارگزی باختر راه فرح آباد، ناحیه ای است واقع در دشت با آب و هوای معتدل و مرطوب و مالاریائی . سکنه ٔ آن <span

خیارَک

گویش بختیاری

خیارک، نام غدهاى که گاه در انتهاى رانپدید آید.

جست‌وجوی مشابه

خارکان

لغت‌نامه دهخدا

خارکان . [ رِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان سیاخ بخش مرکزی شهرستان شیراز واقع در 52 هزارگزی جنوب باختری شیراز و در 28 هزارگزی شوسه ٔ شیراز به کازرون محلی است جلگه ای با هوای معتدل . تعداد سکنه آن <span class="hl

خارکتیرا

لغت‌نامه دهخدا

خارکتیرا. [ رِ ک َ ] (ترکیب اضافی ،اِ مرکب ) گَوَن . خار صمغ کتیرا. رجوع به گون شود.

خارکش

لغت‌نامه دهخدا

خارکش . [ ک َ ] (اِ) نام سرودی و نوائی است از موسیقی و شخصی که سرود خارکش بدو منسوب است .(آنندراج ) (برهان قاطع) (فرهنگ رشیدی ) (فرهنگ شعوری ) (فرهنگ جهانگیری ) (انجمن آرای ناصری ) : نوای خارکش از عندلیب نیست عجب که مدتی سر و کارش نبوده جز با خ

خارکش

لغت‌نامه دهخدا

خارکش . [ ک َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان کنگاور بخش کنگاور شهرستان کرمانشاهان واقع در 13 هزارگزی باختر کنگاور و 3 هزارگزی قره گزلو، محلی است کوهستانی و سردسیر و سکنه ٔ آن 145

خارکش

لغت‌نامه دهخدا

خارکش . [ ک َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان اندرود بخش مرکزی شهرستان ساری واقع در 13 هزارگزی جنوب خاوری ساری . محلی است واقع در دامنه ٔ کوهستان و هوایش معتدل و مرطوب و مالاریائی میباشد. سکنه آن 800 تن و مذهبشان

جست‌وجوی متن

خرماخرک

فرهنگ فارسی عمید

= خارک

خرما خَرک

گویش تهرانی

خارَک،خرمای نارس.

گوش خرک

لغت‌نامه دهخدا

گوش خرک . [ خ َ رَ ] (اِ مرکب ) گوش خارک . (ناظم الاطباء). رجوع به گوش خارک شود.

خمال

لغت‌نامه دهخدا

خمال . [ خ ُ ] (اِ) غوره ٔ خرما. خارک نارس . (یادداشت بخط مؤلف ).

گوش خاره

لغت‌نامه دهخدا

گوش خاره . [ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) آلتی که بدان چرک گوش پاک کنند. (یادداشت مؤلف ). گوش خارک .

جست‌وجوی هم‌آغاز

خارک خرما

لغت‌نامه دهخدا

خارک خرما. [ رَ خ ُ ] (ترکیب اضافی ، اِمرکب ) رِمَخَه . (مهذب الاسماء). رجوع به خارک شود.

خارکان

لغت‌نامه دهخدا

خارکتیرا

لغت‌نامه دهخدا

خارکتیرا. [ رِ ک َ ] (ترکیب اضافی ،اِ مرکب ) گَوَن . خار صمغ کتیرا. رجوع به گون شود.

خارکش

لغت‌نامه دهخدا

خارکش

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

خرماخارک

لغت‌نامه دهخدا

خرماخارک . [ خ ُ ما رَ ] (اِ مرکب ) غوره ٔ خرما. خرماخَرَک . خرمای خشک . (یادداشت بخط مؤلف ).

گوش خارک

لغت‌نامه دهخدا

گوش خارک . [ رَ ] (اِ مرکب ) (از: گوش + خار، خارنده + -َک ، پسوند سازنده ٔ اسم از صفت ) (حاشیه ٔ برهان ). هر چیز که بدان گوش خارند. (برهان ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). || میل گوش پاک کن . (جهانگیری : گوش خبه ). گوش خاره . || جانوری را نیز گویند بسیارپای که به گوش مردم رود

جزیره ٔ خارک

لغت‌نامه دهخدا

جزیره ٔ خارک . [ ج َ رَ ی ِ ] (اِخ ) از جزایر خلیج فارس است و از دهانه ٔ رودخانه ٔ شاپور دورو از توابع ولایت اردشیرخره و لنگرگاه کشتیهایی بود که از بصره بطرف جزیره ٔ قیس و هندوستان میرفتند. (ازسرزمینهای خلافت شرقی ص 281). و رجوع به خارک شود.<

ماهی خارک

گویش مازنی

ماهیخوار کوچک نوعی پرنده

خارخارک

گویش تهرانی

قصد داشتن بکاری

درپیوند

بیشتر بدانید

خارک

xārak

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

گویش بختیاری

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

گویش تهرانی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

گویش مازنی

گویش تهرانی