خاسلغتنامه دهخداخاس . (اِ) ظرفی است که با گِل و پشگل گاو سازند و برای خشک کردن جو و تربیت کرم ابریشم در گیلان از آن استفاده می کنند. || درختچه ای خاردار که در همه ٔ جنگلهای شمال ایران در هر ارتفاعی از ساحل تا (2000) گزی دیده میشود.
خاسلغتنامه دهخداخاس . (اِخ ) شهرکی است بماوراءالنهر با کشت و برز بسیار و اندک مردم . (حدود العالم ). رجوع به کلمه ٔ خاست شود.
خاسفرهنگ فارسی عمیددرختچهای خاردار و همیشه سبز با برگهای صاف و شفاف به رنگ سبز تیره، و گلهای سفید یا صورتی که در جنگلهای شمال ایران میروید.
دَرنِشینhatch-rest bar, ledge bar, hatch-rest section, hatch bearer, hatch-ledge bar, hatch zeeواژههای مصوب فرهنگستاننبشی فلزی به شکل Z که بهعنوان پایة نگهدارندة درِ انبار، دورتادور دهانة آن نصب میشود
خاسرةلغتنامه دهخداخاسرة. [ س ِ رَ ] (ع ص ) تأنیث خاسر: صفقة خاسرة؛ سودای به ضرر و زیان . مقابل رابحه .- کرة خاسره ؛ حمله ٔ غیر نافع. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) : تلک اذا کرة خاسرة. (قرآن 12/79).
خاسعلغتنامه دهخداخاسع. [ س ِ ] (ع ص ) خسیس ترین . خاسعالقوم ؛ خسیس ترین قوم . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
خاستلغتنامه دهخداخاست . (اِخ ) شهرکی است از نواحی بلخ اندر قرب اندراب بلخ . (ازمعجم البلدان ج 3 ص 388). منسوب به این نقطه خاستی است . (الانساب سمعانی ). در حدودالعالم (ضمیمه ٔ گاهنامه ٔ سال 1312</sp
هسلغتنامه دهخداهس . [ ] (اِ) نام درختی است . کوله خاس . خاس . خاش . طیم . عودالخیر. شرابه . کنگه . چخ . الاش . (یادداشت به خط مؤلف ).
کول کیشلغتنامه دهخداکول کیش . (اِ مرکب ) کوله خاس . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کوله خس . رجوع به کوله خس و کوله خاس شود.
چوشتلغتنامه دهخداچوشت . [ چ ُ ] (اِ) در طالش گیاه جَزّ را نامند. (یادداشت مؤلف ). کوله . خاس . رجوع به چوست شود.
خاسرةلغتنامه دهخداخاسرة. [ س ِ رَ ] (ع ص ) تأنیث خاسر: صفقة خاسرة؛ سودای به ضرر و زیان . مقابل رابحه .- کرة خاسره ؛ حمله ٔ غیر نافع. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) : تلک اذا کرة خاسرة. (قرآن 12/79).
خاسعلغتنامه دهخداخاسع. [ س ِ ] (ع ص ) خسیس ترین . خاسعالقوم ؛ خسیس ترین قوم . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
خاستلغتنامه دهخداخاست . (اِخ ) شهرکی است از نواحی بلخ اندر قرب اندراب بلخ . (ازمعجم البلدان ج 3 ص 388). منسوب به این نقطه خاستی است . (الانساب سمعانی ). در حدودالعالم (ضمیمه ٔ گاهنامه ٔ سال 1312</sp
خاساوانلغتنامه دهخداخاساوان . (اِخ ) قریه ای است در 709 هزارگزی طهران میان آذرشهر و تبریز، و در آنجا ایستگاه ترن است .
دخاسلغتنامه دهخدادخاس . [ دِ ] (ع ص ) شماره ٔ بسیار. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). گفته میشود: عدد دخاس و نعم دخاس ؛ یعنی شماره ٔ بسیار و نعمت فراوان . و درع دخاس ؛ زرهی که حلقه های آن بهم نزدیک باشد. (از اقرب الموارد).
کوله خاسلغتنامه دهخداکوله خاس . [ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) (از: کوله ، کوتاه یا خرد + خاس ) درختچه ای است خرد که در همه ٔ جنگلهای خزر و دره های مرطوب تا ارتفاعات متوسط دیده می شود. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کوله خس . (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به کول و مدخل
کاردوخاسلغتنامه دهخداکاردوخاس . (اِخ ) از صاحب منصبان در عهد کوروش بروایت گزنفون . این نام از کوه کاردوخ یا کردها مأخوذ است . (از ایران باستان ،چ 1 ص 352).
لیخاسلغتنامه دهخدالیخاس . (اِخ ) نام سردار اسپارتی به عهد داریوش دوم هخامنشی . رجوع به ایران باستان ج 2 ص 973، 974 و 975 شود.