خاستهلغتنامه دهخداخاسته . [ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) حاصل شده . بهمرسیده . پیداشده . || خمیرخاسته . خمیر پُف کرده . خمیر ورآمده . ترش شده . فطیر : نان خشکار که خمیر او خاسته بود و نیکو پخته . (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). || بفحل آمده .بجفت مایل شد
پیخوستهلغتنامه دهخداپیخوسته . [ پ َ / پ ِ خُس ْ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) پیخسته . درهم آکنده یعنی در هم جسته : ز بس کش بخاک اندرون گنج بودازو خاک پیخوسته را رنج بود .عنصری .<
خایستهلغتنامه دهخداخایسته . [ ی َ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) خاییده شده ، در زیر دندان نرم گردیده . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) : بر خوان ژاژخای منه هرگزاین خوب قول پخته ٔ خایسته .ناصرخسرو.
خوستهلغتنامه دهخداخوسته . [ خوَس ْ / خُس ْ ت َ / ت ِ ] (ص ) کنده . برکنده . (ناظم الاطباء) (برهان قاطع). || گندیده .بوگرفته . (ناظم الاطباء). || آکنده باشد یعنی درهم جسته . (صحاح الفرس ). رجوع به پیخوسته شود.
پای خاستهلغتنامه دهخداپای خاسته . [ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) چیزی راگویند که در زیر پا مالیده و کوفته شده باشد. (جهانگیری ). و رجوع به پای خست و پای خسته و پایخوست شود.
پای خاستهلغتنامه دهخداپای خاسته . [ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) چیزی راگویند که در زیر پا مالیده و کوفته شده باشد. (جهانگیری ). و رجوع به پای خست و پای خسته و پایخوست شود.
بیرون خاستهلغتنامه دهخدابیرون خاسته . [ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب / نف مرکب ) پلقیده . بیرون خیزیده . جاحظ. پُلُغزده . ورقلمبیده . خارج از حد معمول بیرون آمده و برجسته . (فرهنگ لغات عامیانه ) : و علامت آنست که چ
انبجانلغتنامه دهخداانبجان . [ اَم ْ ب َ ] (ع ص ) خمیر خاسته . (آنندراج ). عجین انبجان و انبخان با خاءمعجمه خمیر خاسته و لا نظیر لها سوی یوم ارونان . (از منتهی الارب ). خمیر خاسته و برآمده . (ناظم الاطباء). و رجوع به انبجانی شود.
اثیناسلغتنامه دهخدااثیناس . [ اَ ] (اِخ ) آطن . اثینه . آتن . مدینةالحکماء : و همه ٔ حکیمان و فیلسوفان از این ناحیت اثیناس خاسته اند. (حدود العالم ).
مشفترلغتنامه دهخدامشفتر. [ م ُ ف َ ت ِرر ] (ع ص ) مرد موی بر تن خاسته . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || پریشان و لرزان . (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط). || مرد دامن برزده و برپای خاسته . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). مشمر. (اقرب الموارد) (محیطالمحیط). || غبار برخاسته و بلند شده . (ناظم ا
نوخاستهلغتنامه دهخدانوخاسته . [ ن َ / نُو ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) تازه برخاسته و بلندشده . (ناظم الاطباء). || نودمیده . نوشکفته . نورس . نورُسته : زلیخای پژمرده ٔ کاسته بشد همچو شمشاد نوخاسته .<b
ناخاستهلغتنامه دهخداناخاسته . [ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) فطیر. (صراح ). ورنیامده [ خمیر] : خمیر این سخن فطیر است ناخاسته و زلف این عروس مشوش است ناپیراسته . (سندبادنامه ص 140).
پای خاستهلغتنامه دهخداپای خاسته . [ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) چیزی راگویند که در زیر پا مالیده و کوفته شده باشد. (جهانگیری ). و رجوع به پای خست و پای خسته و پایخوست شود.
بیرون خاستهلغتنامه دهخدابیرون خاسته . [ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب / نف مرکب ) پلقیده . بیرون خیزیده . جاحظ. پُلُغزده . ورقلمبیده . خارج از حد معمول بیرون آمده و برجسته . (فرهنگ لغات عامیانه ) : و علامت آنست که چ