ترجمه مقاله

خداشناس

xodāšenās

کسی که خدا را می‌شناسد و به آن ایمان دارد؛ موحد؛ یکتاپرست؛ پارسا.

۱. پارسا، باایمان، متدین
۲. موحد
۳. عارف ≠ خدانشناس

خداشناسی

لغت‌نامه دهخدا

خداشناسی . [ خ ُ ش ِ ] (حامص مرکب ) شناخت خدا.معرفةاﷲ. (یادداشت بخط مؤلف ). کنایه از تدین و دینداری . دانش خداشناسی : دانش خداشناسی در معنی حقیقی خود، شامل قسمتی از فلسفه است که از طرفی با توصیف جهان سر و کار دارد. البته نه من حیث هوهو، بلکه از جهت ربط آن بروحی برتر و عقلی ا

خداشناسی

لغت‌نامه دهخدا

خداشناسی . [ خ ُ ش ِ ] (حامص مرکب ) شناخت خدا.معرفةاﷲ. (یادداشت بخط مؤلف ). کنایه از تدین و دینداری . دانش خداشناسی : دانش خداشناسی در معنی حقیقی خود، شامل قسمتی از فلسفه است که از طرفی با توصیف جهان سر و کار دارد. البته نه من حیث هوهو، بلکه از جهت ربط آن بروحی برتر و عقلی ا

ترجمه مقاله