لغتنامه دهخدا
فکیف . [ ف َ ک َ ف َ ] (ع حرف ربط مرکب ) معنی ترکیبی پس چگونه . و صاحب بهار عجم نوشته که فکیف برای استفهام حالت است که بجهت علو شأن و غرابت مرتبه ٔ آن دیده و دانسته استفسار کرده میشود و کاف بعد وی آرند برای بیان وقت وحالت باشد. (از غیاث اللغات ) : تند