خرابهلغتنامه دهخداخرابه . [ خ ُ ب َ / ب ِ ] (اِ) آبی که از استخر و تالاب تراوش کند. || جویی که از استخر بجهت زراعت کنند. || نام بیخی است . (از ناظم الاطباء).
خرابهلغتنامه دهخداخرابه . [ خ َ ب َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان ده سرد بخش بافت شهرستان سیرجان . واقع در هشتادوسه هزارگزی جنوب بافت سر راه فرعی بافت به دولت آباد. این ده دارای هشت تن سکنه می باشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
خرابهلغتنامه دهخداخرابه . [ خ َ ب َ / ب ِ ] (اِ) ویرانه . جای آباد که ویران شده باشد. (از ناظم الاطباء) : از مدرسه برنخاست یک اهل دلی ویران شود این خرابه دارالجهل است . (منسوب به خیام ).ز بی حرزی در
خرابهلغتنامه دهخداخرابه . [ خ َ ب ِ ] (اِخ ) دهی است از بخش بستان شهرستان دشت میشان . واقع در هشت هزارگزی باختری بستان و سه هزارگزی جنوب راه اتومبیل رو بستان به نکه . خراب ناحیه ای است واقع در دشت که گرمسیر و دارای 1500 تن سکنه عربی زبانست . دهکده ٔ مزبور از ر
خرابهلغتنامه دهخداخرابه . [ خ َ ب ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان لاهیجان بخش حومه ٔ شهرستان مهاباد. واقع در 46هزارگزی باختر مهاباد و 11هزارگزی خاور شوسه ٔ بانه به نقده . این ناحیه کوهستانی سردسیر ولی سالم و دارای <span class="hl
خرابةلغتنامه دهخداخرابة. [ خ َ / خ ِ ب َ ] (ع مص ) دزدیدن شتر کسی را. (از منتهی الارب ). رجوع به «خرب » و «خروب » در این لغت نامه شود.
خرابةلغتنامه دهخداخرابة. [ خ ُ ب َ ] (ع اِ) رسن از پوست درخت . || مغاکچه ٔ سرین . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ). || سنگی پهن که در آن سوراخ کرده رسن استوارکنند. || سوراخ سوزن . (از منتهی الارب ).
خروبةلغتنامه دهخداخروبة. [ خ َرْ رو ب َ ] (اِخ ) نام حصنی است در سواحل شام و مشرف بر عکا. (از معجم البلدان ).
خانه خرابهلغتنامه دهخداخانه خرابه . [ ن َ / ن ِ خ َ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) خانه ٔ خراب . خانه ٔ ویران . خانه ٔ مخروبه . || دشنام گونه ای است که به خانه ای اطلاق میشود. چون : برو بابا این خانه خرابه این همه حرفها را ندارد.
خرابه کهللغتنامه دهخداخرابه کهل . [ خ َ ب ِ ک ُ هَُ ] (اِخ ) دهی است از دهستان کلخوران بخش مرکزی شهرستان اردبیل . واقع در 12هزارگزی جنوب باختری اردبیل در مسیر شوسه ٔ تبریز به اردبیل . این ناحیه کوهستانی و معتدل و دارای 89 تن سکنه
خرابه سرلغتنامه دهخداخرابه سر. [ خ َب َ س َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان لنگا شهرستان شهسوار. واقع در هفت هزارگزی عباس آباد. و دارای ده تن سکنه می باشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج سوم ).
خرابه شهرلغتنامه دهخداخرابه شهر. [ خ َ ب َ ش َ ] (اِخ ) ناحیتی است از انزان در مازندران . (ازمازندران و استرآباد رابینو ترجمه ٔ فارسی ص 168).
خرابه کهللغتنامه دهخداخرابه کهل . [ خ َ ب ِ ک ُ هَُ ] (اِخ ) دهی است از دهستان کلخوران بخش مرکزی شهرستان اردبیل . واقع در 12هزارگزی جنوب باختری اردبیل در مسیر شوسه ٔ تبریز به اردبیل . این ناحیه کوهستانی و معتدل و دارای 89 تن سکنه
خرابه چول ارخلغتنامه دهخداخرابه چول ارخ . [ خ َ ب ِ اَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان کرانی شهرستان بیجار. واقع در چهارده هزارگزی جنوب خاوری حسن آباد سوگند کنار رودخانه ٔ قمچقای . این دهکده در تپه ماهور واقع است . دارای آب و هوای مناطق سردسیری و 130 تن سکنه ٔ ترک زبانست .
خرابه سرلغتنامه دهخداخرابه سر. [ خ َب َ س َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان لنگا شهرستان شهسوار. واقع در هفت هزارگزی عباس آباد. و دارای ده تن سکنه می باشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج سوم ).
خرابه شهرلغتنامه دهخداخرابه شهر. [ خ َ ب َ ش َ ] (اِخ ) ناحیتی است از انزان در مازندران . (ازمازندران و استرآباد رابینو ترجمه ٔ فارسی ص 168).
خرابه محلهلغتنامه دهخداخرابه محله . [ خ َ ب ِ م َ ح َ ل ْ ل ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان اهلمرستاق بخش مرکزی شهرستان آمل . واقع در هفده هزارگزی شمال باختری آمل و یک هزارگزی باختر شوسه ٔ آمل به محمودآباد. این ده در دشت واقع است با آب و هوای معتدل ، مرطوب و مالاریایی و دارای <span class="hl" dir="ltr
خانه خرابهلغتنامه دهخداخانه خرابه . [ ن َ / ن ِ خ َ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) خانه ٔ خراب . خانه ٔ ویران . خانه ٔ مخروبه . || دشنام گونه ای است که به خانه ای اطلاق میشود. چون : برو بابا این خانه خرابه این همه حرفها را ندارد.
چم آسیا خرابهلغتنامه دهخداچم آسیا خرابه . [ چ َ خ َ ب ِ ] (اِخ ) مؤلف مرآت البلدان نویسد: «یکی از مزارع قریه ٔ طایقان قم است ». (از مرآت البلدان ج 4 ص 261).
دیزج خرابهلغتنامه دهخدادیزج خرابه . [ زَ خ َ ب ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان زنجان با 392 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2).