خسته جانلغتنامه دهخداخسته جان . [ خ َ ت َ / ت ِ ] (ص مرکب ) غمگین . دلتنگ . ناشاد. ملول . غمناک . غصه دار. غمدار. غم زده .
پیخستهلغتنامه دهخداپیخسته . [ پ َ / پ ِ خ َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) نعت مفعولی از پیخستن . لگدمال شده . پاسپرشده . پی سپرده . لگدکوب . پامال . پایمال . خسته شده به پی . پای خست . پای کوب شده . زیر لگد مضمحل گردیده . در زیر پای
خستهلغتنامه دهخداخسته . [ خ َ ت َ / ت ِ ] (اِ) استخوان خرماو شفتالو و زردآلو و امثال آن . (برهان قاطع). هسته . (از ناظم الاطباء). عَجَم . تکس . تکسک . تخم . حب . نواة. (یادداشت بخط مؤلف ). خذف ؛ سنگریزه و خسته ٔ خرما و مانند آن انداختن به انگشتان یا به چوبی
خستهلغتنامه دهخداخسته . [ خ ُ ت َ / ت ِ ] (اِ) بنوره دیوار و پی آن باشد. (از برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج ).
خشتچهلغتنامه دهخداخشتچه . [ خ ِ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) خشت کوچک . خشتک . || پارچه ٔ چهارگوشه ای که در زیر بغل جامه دوزند. (از ناظم الاطباء) (از برهان قاطع). || سونچه . سوژه ٔ پیراهن و جبه . (از فرهنگ اسدی نخجوانی ). بغلک . (یادداشت بخط مؤلف )
خسته جانیلغتنامه دهخداخسته جانی . [ خ َ ت َ / ت ِ ] (حامص مرکب ) غمگینی . دلتنگی . ملولی . غمناکی . غمزدگی .
مژدگان دادنلغتنامه دهخدامژدگان دادن . [ م ُ دَ / دِ دَ ] (مص مرکب ) تباشر. (دهار). تبشیر. (تاج المصادر بیهقی ). بشارت دادن . مژده دادن . خبر خوش دادن . || مژدگانی دادن : دل از من رفت اگر یابم نشانش دهم این خسته جان را مژدگانش .<p
خسته نهانلغتنامه دهخداخسته نهان . [ خ َ ت َ / ت ِ ن ِ / ن َ ] (ص مرکب ) خسته دل . غمگین . خسته جان . ملول . خسته خاطر : که ما تا سکندر بشد زین جهان از ایرانیانیم خسته نهان . فر
خسته روانلغتنامه دهخداخسته روان . [ خ َ ت َ / ت ِ رَ ] (ص مرکب ) خسته جان . خسته خاطر. غمناک . ملول . مهموم : پرستنده بشنید و آمد دوان بر خاک شد تند و خسته روان . فردوسی .نگر تا که بینی به گرد جهان
شستلغتنامه دهخداشست . [ ش َ ] (اِ) زنار و رشته ای که گبران و هنود بر کمر بندند و بر گردن آویزند. (ناظم الاطباء) (از برهان ) (از فرهنگ جهانگیری ) (از انجمن آرا) (آنندراج ). زنار. (غیاث اللغات ) : گفت شست مغانه بربندیدبت به معبود خویش نپسندید. <p class="auth
خستهلغتنامه دهخداخسته . [ خ َ ت َ / ت ِ ] (اِ) استخوان خرماو شفتالو و زردآلو و امثال آن . (برهان قاطع). هسته . (از ناظم الاطباء). عَجَم . تکس . تکسک . تخم . حب . نواة. (یادداشت بخط مؤلف ). خذف ؛ سنگریزه و خسته ٔ خرما و مانند آن انداختن به انگشتان یا به چوبی
خستهلغتنامه دهخداخسته . [ خ ُ ت َ / ت ِ ] (اِ) بنوره دیوار و پی آن باشد. (از برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج ).
خستهفرهنگ فارسی عمید۱. ویژگی کسی یا چیزی که از کار و فعالیت زیاد کمتوان شده است.۲. [قدیمی، مجاز] آزرده.۳. [قدیمی] مجروح؛ دردمند: ◻︎ به تیرش خسته شد ویس دلارام / برآمد دِلْش را زآن خستگی کام (فخرالدیناسعد: ۱۳۰).۴. [قدیمی، مجاز] عاشق.
درخستهلغتنامه دهخدادرخسته . [ دَ خ َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) خسته . مجروح : طعین ، مطعون ؛ درخسته به نیزه . (منتهی الارب ).
دلخستهلغتنامه دهخدادلخسته . [ دِ خ َ ت َ / ت ِ ] (ص مرکب ) خسته دل . پریشان خاطر وغمناک . (آنندراج ). مغموم . مهموم . (ناظم الاطباء). دلریش . مجروح دل . دل افگار. دل فگار. مفؤود : دلخسته و محروم و پی خسته و گمراه گریان به سپیده
پیخستهلغتنامه دهخداپیخسته . [ پ َ / پ ِ خ َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) نعت مفعولی از پیخستن . لگدمال شده . پاسپرشده . پی سپرده . لگدکوب . پامال . پایمال . خسته شده به پی . پای خست . پای کوب شده . زیر لگد مضمحل گردیده . در زیر پای
خراب خستهلغتنامه دهخداخراب خسته . [ خ َ خ َ ت َ / ت ِ ] (ص مرکب ) مخروبه . خراب شده . (از ناظم الاطباء).
خرمای بی خستهلغتنامه دهخداخرمای بی خسته . [ خ ُ ی ِ خ َ ت َ / ت ِ ] (ترکیب وصفی ،اِ مرکب ) به اصطلاح لوطیان ، آلت تناسل . (آنندراج ).