خسران

xosrān

معنی

۱. ضرر کردن؛ زیان دیدن.
۲. زیانکاری.

مترادف

آسیب، اضرار، خسارت، زیان، زیانمندی، ضرر، لطمه ≠ نفع

جست‌وجوی دقیق

خسران

لغت‌نامه دهخدا

خسران . [ خ ُ ] (اِخ )نام دیهی است از دیههای کوزدر. (تاریخ قم ص 141).

خسران

خسران . [ خ ُ ] (ع اِمص ) کمی و نقصان و زیانکاری . (ناظم الاطباء). زیان کاری . (دهار). زیان . کاستی : بر خیره می کشند می خورنداز بهر حطام را و آنگاه خود می گذارند و می روند تنهابزیر زمین با وبال و خسران بسیار. (تاریخ بیهقی ).حاصل آن اگر میسر گردد خ

خسران

لغت‌نامه دهخدا

خسران . [ خ ُ ] (ع مص ) زیان کردن در تجارت خود و مغبون شدن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد). زیان کردن . (المصادر زوزنی ) (دهار).- خسرالدنیا و الاخره ؛ بزیان در هر دو سرای . (یادداشت بخط مؤلف ). توضیح : این عبارت آیه ٔ قرآن است و در فارسی برای کم زیانک

خسران

لغت‌نامه دهخدا

خسران . [ خ ُس ُ ] (اِخ ) نام یکی از سران مغول است : خسران از خوف خسران خود از جانب سلطان صلاح کار خود و از آن او در آن دیدند که ... (جهانگشای جوینی ). و آن اندیشه سبب کودکی و دلشکستگی سلطان بود چون نزدیک خسران خود هزارسف و دیگر امرا رفت . (جهانگشای جو

خسران

فرهنگ فارسی عمید

۱. ضرر کردن؛ زیان دیدن.۲. زیانکاری.

جست‌وجوی هم‌آوا

خشیران

لغت‌نامه دهخدا

خشیران . [ خ َ ] (اِخ ) دهی است از بخش نمین شهرستان اردبیل ، واقع درسی هزارگزی خاور اردبیل و سه هزارگزی شوسه اردبیل به آستارا. دارای 359 تن سکنه ، آب آن از رودخانه و محصول غلات و شغل اهالی زراعت و گله داری و راه مالرو است . در آنجا بنای خرابه

خُسْرَانُ

فرهنگ واژگان قرآن

زيان (کلمه خسر يا خسران به معني از دست دادن سرمايه است ، يا همهاش و يا بعضي از آن)

خسران دیده

لغت‌نامه دهخدا

خسران دیده . [ خ ُ دی دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) زیان دیده . ضرررسیده . ضررخورده . (یادداشت بخط مؤلف ).

خسران زده

لغت‌نامه دهخدا

خسران زده . [ خ ُ زَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) زیان دیده . ضرررسیده . ضررخورده . (یادداشت بخط مؤلف ) : بیچاره سوزنی که بسودای غازییی شد همچو خسروانی خسران زده تنش .سوزنی .

ضرر و خسران

فرهنگ گنجواژه

زیان.

جست‌وجوی مشابه

خسرانگر

لغت‌نامه دهخدا

خسرانگر. [ خ ُ گ َ ] (اِ مرکب ) داماد. (ناظم الاطباء) (فرهنگ شعوری ج 1).

خسرانگری

لغت‌نامه دهخدا

خسرانگری . [ خ ُ گ َ ] (حامص مرکب ) انتساب بواسطه ٔ ازدواج . (ناظم الاطباء). خویشی سببی . (یادداشت بخط مؤلف ). || خواستگاری . (ناظم الاطباء). || عروسی . (منتهی الارب ).