خشته

xešte

معنی

مفلس؛ بینوا؛ بی‌چیز؛ تهیدست: ◻︎ معذور کن ای شیخ که گستاخی کردم / زیرا که غریبم من و مجر‌و‌حم و خشته (ابوالعباس ربنجنی: شاعران بی‌دیوان: ۱۳۶).

جست‌وجوی دقیق

خشته

لغت‌نامه دهخدا

خشته . [ خ َ ت َ / ت ِ ] (ص ) مفلس و بی برگ و نوا باشد. (صحاح الفرس ) (شرفنامه ٔ منیری ) (از انجمن آرای ناصری ) (از آنندراج )(از ناظم الاطباء) (از فرهنگ جهانگیری ) : معذور کن ای شیخ که گستاخی کردم زیرا که غریبم

خشته

لغت‌نامه دهخدا

خشته . [ خ ُ ت َ / ت ِ ] (ص ) عاریت . امانت گرفته شده ازکس دیگر در لهجه ٔ قزوینی ها. (یادداشت بخط مؤلف ).

خشته

فرهنگ فارسی عمید

خشته

briquette

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نرمه یا قطعات کوچک مواد که با چسب یا بدون آن به‌وسیلۀ دستگاه‌های پرس شکل داده شود

خشته

فرهنگ فارسی معین

(خِ یا خَ تِ) (ص .) بینوا، بی چیز.

جست‌وجوی هم‌آوا

پیخسته

لغت‌نامه دهخدا

پیخسته . [ پ َ / پ ِ خ َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) نعت مفعولی از پیخستن . لگدمال شده . پاسپرشده . پی سپرده . لگدکوب . پامال . پایمال . خسته شده به پی . پای خست . پای کوب شده . زیر لگد مضمحل گردیده . در زیر پای

خیسته

لغت‌نامه دهخدا

خیسته . [ ت ِ ] (ص )مجروح . || مانده . خسته . (ناظم الاطباء).

خسته

لغت‌نامه دهخدا

خسته . [ خ َ ت َ / ت ِ ] (اِ) استخوان خرماو شفتالو و زردآلو و امثال آن . (برهان قاطع). هسته . (از ناظم الاطباء). عَجَم . تکس . تکسک . تخم . حب . نواة. (یادداشت بخط مؤلف ). خذف ؛ سنگریزه و خسته ٔ خرما و مانند آن انداختن به انگشتان یا به چوبی

خسته

لغت‌نامه دهخدا

خسته . [ خ ُ ت َ / ت ِ ] (اِ) بنوره دیوار و پی آن باشد. (از برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج ).

خشتچه

لغت‌نامه دهخدا

خشتچه . [ خ ِ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) خشت کوچک . خشتک . || پارچه ٔ چهارگوشه ای که در زیر بغل جامه دوزند. (از ناظم الاطباء) (از برهان قاطع). || سونچه . سوژه ٔ پیراهن و جبه . (از فرهنگ اسدی نخجوانی ). بغلک . (یادداشت بخط مؤلف )

جست‌وجوی متن

پودر فشرده

compacted powder

واژه‌های مصوب فرهنگستان

پودری که برای تولید قطعۀ فشرده‌شده یا خشته، فشرده شده است

جست‌وجوی هم‌قافیه

چرخشته

لغت‌نامه دهخدا

چرخشته . [ چ َ خ ُ / خ َ ت َ / ت ِ ] (اِ) دستگاهی شبیه منگنه از چوب ، که میوه هایی از قبیل انگور و غیره را میفشرد و آب آنها را میگیرد. (شعوری ج 1 ص <span class="hl" dir="ltr"

لاخشته

لغت‌نامه دهخدا

لاخشته . [ خ ِ ت َ / ت ِ ] (اِ) نوعی از آش آرد باشد. گویند آش تتماج است . (برهان ). لاکشته و هی معرّبة. (مهذب الاسماء). تتماج . (دهار) (بحرالجواهر). لاکچه . لاکشه . (بحرالجواهر). صاحب آنندراج گوید: نوعی از آش آرد باشد و بعضی گویند آش تتماج اس

فرخشته

لغت‌نامه دهخدا

فرخشته . [ ف َ خ َ ت َ / ت ِ ] (اِ) نانی باشد کوچک که از خمیر سازند و درون آن را از مغز بادام و پسته و لوزینه های دیگر پر کنند و بر روی تابه پزند و شیره ٔ قند بر آن ریزند و بخورند و آن را به عربی قطائف خوانند. (برهان ). به این معنی فرخشه صحیح

اخشته

لغت‌نامه دهخدا

اخشته . [ ] (اِخ ) قریه ای ببخارا. رجوع به حبط ج 1 ص 355 شود.

فرخشته

فرهنگ فارسی عمید

= فرخشه

درپیوند

بیشتر بدانید

خشته

xešte

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مصوب فرهنگستان

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید