خصاللغتنامه دهخداخصال . [ خ ِ ] (ع مص ) مصدر دیگر است برای خصل و آن بمعنی غلبه کردن درتیراندازی است . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). || بریدن چیزی . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || (ع اِ) ج ِ خَصلَة. (منتهی الارب ).
خصاللغتنامه دهخداخصال . [ خ ِ ] (ع اِ) خویها. خصلت ها خواه نیک باشد یا بد. (ناظم الاطباء). ج ِ خصلت . (یادداشت بخط مؤلف ) : مأمور خداوند مصر و عصرم محمود بدو شد چنین خصالم . ناصرخسرو.و هر که بدین خصال متحلی گشت شاید که بر حاجت خو
خساللغتنامه دهخداخسال . [ خ ِ ] (ع اِ) ج ِ خَسیل .(منتهی الارب ) (از تاج العروس ). رجوع به خسیل شود.
خساللغتنامه دهخداخسال . [ خ ُس ْ سا] (ع ص ، اِ) مردمان رذل و فرومایه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
خصائللغتنامه دهخداخصائل . [ خ َ ءِ ] (ع اِ) ج ِ خصلة. (یادداشت بخطمؤلف ). خصلتها. صفتها. (ناظم الاطباء) : دل داده ام بیاری شوخی کشی نگاری محمودةالسجایامرضیةالخصائل . حافظ.|| ج ِ خصیلة. (منتهی الارب ). رجوع به خصیله شود.
خصالةلغتنامه دهخداخصالة. [ خ ُ ل َ ] (ع اِ) گندم و جو باقی مانده در خرمن بعد باد دادن . || دانه ٔ تلخ و جز آن که از گندم برآید. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
خصالیلغتنامه دهخداخصالی . [ خ َ ] (اِخ ) حسن بیک . از شعرای ایران و اصل او از ترکان جغتای است که در خراسان نشو ونما کرده است و این بیت از اوست :یک شیشه ٔ می آرید ز ایران سوی توران تا خون جگرگوشه ٔ کاوبین ببندم .(از قاموس الاعلام ترکی ج 3
خصالیلغتنامه دهخداخصالی . [ خ َ ] (اِخ ) کاشانی . از شاگردان مولانا محتشم است و این بیت از اوست :مکن منع من بیدل زبسیارآمدن سویت که گر صدبار دارم آرزو یکبار می آیم .(قاموس الاعلام ج 3).
خجسته خصاللغتنامه دهخداخجسته خصال . [ خ ُ ج َ ت َ / ت ِ خ ِ ] (ص مرکب ) با خصال خجسته . با خصلت های خوب . نکوسیر. خجسته سیرت : عیدش خجسته باد و همه ساله عید بادایام آن خجسته خصال نکوسیر.فرخی .
خوب خصاللغتنامه دهخداخوب خصال . [ خو خ ِ] (ص مرکب ) خوش طینت . خوش خصال . خوش اخلاق : مر ترا بس نبود آنچه صفات تو کنم واصف تست مدیح ملک خوب خصال . فرخی .مطربان طرب انگیز نوازند نواما نوازنده ٔ مدح ملک خوب خصال . <p class="autho
خصللغتنامه دهخداخصل .[ خ َ ] (ع مص ) مصدر دیگر خصال است . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). رجوع به خصال شود.
خصالةلغتنامه دهخداخصالة. [ خ ُ ل َ ] (ع اِ) گندم و جو باقی مانده در خرمن بعد باد دادن . || دانه ٔ تلخ و جز آن که از گندم برآید. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
خصالیلغتنامه دهخداخصالی . [ خ َ ] (اِخ ) حسن بیک . از شعرای ایران و اصل او از ترکان جغتای است که در خراسان نشو ونما کرده است و این بیت از اوست :یک شیشه ٔ می آرید ز ایران سوی توران تا خون جگرگوشه ٔ کاوبین ببندم .(از قاموس الاعلام ترکی ج 3
خصالیلغتنامه دهخداخصالی . [ خ َ ] (اِخ ) کاشانی . از شاگردان مولانا محتشم است و این بیت از اوست :مکن منع من بیدل زبسیارآمدن سویت که گر صدبار دارم آرزو یکبار می آیم .(قاموس الاعلام ج 3).
خجسته خصاللغتنامه دهخداخجسته خصال . [ خ ُ ج َ ت َ / ت ِ خ ِ ] (ص مرکب ) با خصال خجسته . با خصلت های خوب . نکوسیر. خجسته سیرت : عیدش خجسته باد و همه ساله عید بادایام آن خجسته خصال نکوسیر.فرخی .
خوب خصاللغتنامه دهخداخوب خصال . [ خو خ ِ] (ص مرکب ) خوش طینت . خوش خصال . خوش اخلاق : مر ترا بس نبود آنچه صفات تو کنم واصف تست مدیح ملک خوب خصال . فرخی .مطربان طرب انگیز نوازند نواما نوازنده ٔ مدح ملک خوب خصال . <p class="autho
خوش خصاللغتنامه دهخداخوش خصال . [ خوَش ْ / خُش ْ خ ِ ] (ص مرکب ) نیکوطبیعت . متواضع. آراسته و پاکیزه سرشت . نیک خوی . (ناظم الاطباء). آنکه خصلت نیکو دارد. آنکه ذات پاک دارد. (یادداشت مؤلف ) : تو ز خودکی گم شوی ای خوش خصال چونکه عی
زیباخصاللغتنامه دهخدازیباخصال . [ خ ِ ] (ص مرکب ) نیک خوی . زیباخوی . خوشخوی : نکوروی و خوشخوی و زیباخصال ز پانصد یکی را فزونست سال .نظامی .
مردم خصاللغتنامه دهخدامردم خصال . [ م َ دُ خ ِ ] (ص مرکب ) کسی که در وی صفات انسانیت و مردمی باشد. (ناظم الاطباء). مردم خوی . آدمی خوی . آدمی سیرت . نیکو خصال .
