خوابیلغتنامه دهخداخوابی . [ خ َ ] (ع اِ) ج ِ خابیه . (منتهی الارب ). رجوع به خابیه شود : و در مجلس گاه اوانی و خوابی یشم مرصع بلالی نهاده . (جهانگشای جوینی ).
خوش خوابیلغتنامه دهخداخوش خوابی . [ خوَش ْ / خُش ْ خوا / خا ](حامص مرکب ) خفتن براحت و آرامی چون خفتن طبیعی . (یادداشت بخط مؤلف ). مقابل بدخوابی : پس تدبیر تری بازآوردن بر دست گیرند و تدبیر خوشخوابی او کنن
شب خوابیلغتنامه دهخداشب خوابی . [ ش َ خوا / خا ] (حامص مرکب ) عمل شبخواب . || (اِ مرکب ) پوشاک و لباس شب . (ناظم الاطباء).
بی خوابیلغتنامه دهخدابی خوابی . [ خوا / خا] (حامص مرکب ) افراط بیداری باشد. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). سهر. سهاد. (نصاب ). به خواب نرفتن : خواب در چشم آورد گویند کوک و کوکناربا فراقت روی او داروی بی خوابی شود. خسر
گران خوابیلغتنامه دهخداگران خوابی . [ گ ِ خوا / خا ] (حامص مرکب ) گران خواب بودن . دیر بیدار شدن . سنگین خوابی : صداع بلغمی هفت نوع است : یکی گرانی سر و چشم . دوم کسلانی و دیرکاری . سیم خفتن و گران خوابی ... (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).
بیخوابیinsomnia, agrypnia, ahypnia, ahypnosia, anhypniaواژههای مصوب فرهنگستانفقدان یا کاهش توانایی بهخوابرفتن یا فقدان تداوم خواب
خوابیدگیلغتنامه دهخداخوابیدگی . [ خوا / خا دَ / دِ ] (حامص )حالت خوابیدن . || غفلت . (ناظم الاطباء).
خوابینلغتنامه دهخداخوابین . [ خ َ ] (اِخ ) نام ناحیتی است در نواحی غور : امیر محمود از بست تاختن آورد بر جانب خوابین که ناحیتی است از غور پیوسته به بست و زمین داور. (تاریخ بیهقی ).
خوابیدنلغتنامه دهخداخوابیدن . [ خوا / خا دَ ] (مص ) خفتن . خسبیدن . استراحت کردن .(ناظم الاطباء). نوم . رقود. هجعت . (یادداشت بخط مؤلف ). || خوابانیدن . قرار دادن : بخوابم تنش خوار بر خاک برسرش بسته آرم بفتراک بر. <p class="a
خوابیدنکلغتنامه دهخداخوابیدنک . [ خوا / خا دَ ن َ ] (اِمصغر) خواب کوچک . خواب حقیر. چون : امروز بعد از ظهر با هزار زحمت خوابیدنکی کردیم .
خوابیدنکیلغتنامه دهخداخوابیدنکی . [ خوا / خا دَ ن َ ] (ق مرکب ) بهیئت خوابیده . بحالت خوابیده . چون : خوابیدنکی غذا خورد.
خوابیده دستلغتنامه دهخداخوابیده دست . [ خوا / خا دَ / دِ دَ ] (ص مرکب ) دست کرخ شده . دست بیحس شده : اخدار؛ خوابیده دست و پای سست اندام گردانیدن . (منتهی الارب ).
خوابیدگیلغتنامه دهخداخوابیدگی . [ خوا / خا دَ / دِ ] (حامص )حالت خوابیدن . || غفلت . (ناظم الاطباء).
خوابینلغتنامه دهخداخوابین . [ خ َ ] (اِخ ) نام ناحیتی است در نواحی غور : امیر محمود از بست تاختن آورد بر جانب خوابین که ناحیتی است از غور پیوسته به بست و زمین داور. (تاریخ بیهقی ).
خوابیدنلغتنامه دهخداخوابیدن . [ خوا / خا دَ ] (مص ) خفتن . خسبیدن . استراحت کردن .(ناظم الاطباء). نوم . رقود. هجعت . (یادداشت بخط مؤلف ). || خوابانیدن . قرار دادن : بخوابم تنش خوار بر خاک برسرش بسته آرم بفتراک بر. <p class="a
خوابیدنکلغتنامه دهخداخوابیدنک . [ خوا / خا دَ ن َ ] (اِمصغر) خواب کوچک . خواب حقیر. چون : امروز بعد از ظهر با هزار زحمت خوابیدنکی کردیم .
خوش خوابیلغتنامه دهخداخوش خوابی . [ خوَش ْ / خُش ْ خوا / خا ](حامص مرکب ) خفتن براحت و آرامی چون خفتن طبیعی . (یادداشت بخط مؤلف ). مقابل بدخوابی : پس تدبیر تری بازآوردن بر دست گیرند و تدبیر خوشخوابی او کنن
شب خوابیلغتنامه دهخداشب خوابی . [ ش َ خوا / خا ] (حامص مرکب ) عمل شبخواب . || (اِ مرکب ) پوشاک و لباس شب . (ناظم الاطباء).
زیرخوابیلغتنامه دهخدازیرخوابی . [ خوا / خا ] (حامص مرکب )مفعول واقع شدن در مباشرت جنسی و این لفظ اعم از بغل خوابی است ، چه بغل خوابی بیشتر بل همیشه در مورد جنس مخالف استعمال می شود. (فرهنگ عامیانه ٔ جمال زاده ).
بی خوابیلغتنامه دهخدابی خوابی . [ خوا / خا] (حامص مرکب ) افراط بیداری باشد. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). سهر. سهاد. (نصاب ). به خواب نرفتن : خواب در چشم آورد گویند کوک و کوکناربا فراقت روی او داروی بی خوابی شود. خسر