خوزی

xuzi

معنی

۱. از مردم خوزستان.
۲. تهیه‌شده در خوزستان: خرمای خوزی.
۳. (اسم) نوعی شکر: ◻︎ آن‌که از تجویف نال ساقی احسان او / جام گه خوزی نهد بر دست‌ها گه عسکری (انوری: ۴۷۳).

جست‌وجوی دقیق

خوزی

لغت‌نامه دهخدا

خوزی . [ ] (اِ) کوفته شده مانند گوشت . (ناظم الاطباء). کوفته . (برهان ). نوعی غذا : آن مثل کز پیش گفتند ای پسرمن بشعر آرم کنون ازبهر توگنده پیری گفت چون خوزی بریخت مر مرا نان تهی بود آرزو.ناصرخسرو.

خوزی

لغت‌نامه دهخدا

خوزی . [ ] (اِخ ) دهی است از دهستان وراوی بخش کنگان شهرستان بوشهر، کنار راه فرعی لار به گله دار. این دهکده در جلگه قرار دارد با آب و هوای گرمسیری و 410 تن سکنه . آب آن از قنات و باران و محصول غلات و کنجد و تنباکو و شغل اهالی زراعت است . (از ف

خوزی

لغت‌نامه دهخدا

خوزی . [ ] (ص نسبی ) منسوب به خوزستان است . (یادداشت بخط مؤلف ) : در مدت فراخی نوش لبان تودل تنگ تنگ شکّر خوزی و عسکری . ؟ (از شرفنامه ٔ منیری ).|| زبان خوزستانی که ملوک و اشراف ایران در خلوات و در حمام و امثال آن

خوزی

فرهنگ فارسی عمید

۱. از مردم خوزستان.۲. تهیه‌شده در خوزستان: خرمای خوزی.۳. (اسم) نوعی شکر: ◻︎ آن‌که از تجویف نال ساقی احسان او / جام گه خوزی نهد بر دست‌ها گه عسکری (انوری: ۴۷۳).

خوزی

فرهنگ فارسی معین

(ص نسب .) از مردم خوزستان .

جست‌وجوی هم‌آوا

خوزی پزی

لغت‌نامه دهخدا

خوزی پزی . [ پ َ ] (حامص مرکب ) عمل خوزی پز. (یادداشت مؤلف ). کوفته پزی . || (اِ مرکب ) دکان و محل پختن خوزی . خوزی فروشی .

خوزی خوار

لغت‌نامه دهخدا

خوزی خوار. [ خوا / خا ] (نف مرکب )خورنده ٔ گوشت کوفته شده . (ناظم الاطباء). || دیوث . کسی که معاش وی از اعمال ناشایسته ٔ زنش بگذرد. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). غلتبان : یکیش خام طمع خوانَد و یکی بدنفس یکی کلنگ

گوارش خوزی

لغت‌نامه دهخدا

گوارش خوزی . [ گ ُ رِ ش ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) جهت اسهال مزمن و تقویت معده و جگر و رفع رطوبات معده و امعاء نافع و موافق امزجه ٔ اطفال و زلق الامعاءبه غایت مفید است ، از تراکیب محمدبن زکریا است . دانه ٔ انگور که از سرکه استخراج کرده باشند و بو داده و مثل سرمه صلایه کرده س

ابوحفص خوزی

لغت‌نامه دهخدا

ابوحفص خوزی . [ اَ ح َ ص ِ ] (اِخ ) خلف شیخ عبداﷲ یقظان معاصر شیخ ابوسعید ابی الخیر. گویند او دویست بنده آزاد کرد و در هفتادسالگی به سال 472 هَ . ق . درگذشت . رباعی ذیل از اوست :از بسکه بدیدم ز وصال تو فراق جویای فراق گشتم اندر آفاق <

خوزی پز

لغت‌نامه دهخدا

خوزی پز. [ پ َ ] (نف مرکب ) پزنده ٔ خوزی . کوفته پزنده .

جست‌وجوی مشابه

خوزیان

لغت‌نامه دهخدا

خوزیان . [ ] (اِخ ) خوزستان : وزآن پس سوی کشور خوزیان فراوان فرستاد سود و زیان . فردوسی .دگر شارسان اورمزد اردشیرکه گردد ز یادش جوان مردپیرکز او تازه شد کشور خوزیان پر از باغ و پر گلشن و گلستان . <p

خوزیان

لغت‌نامه دهخدا

خوزیان . [ ](اِخ ) نام قلعتی و دهی است در نسف ماورألنهر. (یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به معجم البلدان یاقوت شود.

خوزیانی

لغت‌نامه دهخدا

خوزیانی . [ ] (ص نسبی ) منسوب به خوزیان که خوزستان است . || منسوب به خوزیان که حصنی است از یکی از رستاق های نسف . (از انساب سمعانی ).

خوزیدن

لغت‌نامه دهخدا

خوزیدن . [ دَ ] (مص ) طلبیدن . خواندن . || بمهمانی و عروسی طلبیدن و دعوت کردن . (ناظم الاطباء).

خوزینه

لغت‌نامه دهخدا

خوزینه . [ ن َ ] (اِخ ) از دیه های فراهان .

جست‌وجوی متن

مرنگ

واژه‌نامه آزاد

واژه مرنگ در زبان لری بختیاری رواج دارد و به معنی بیماری این واژه در اصل خوزی عیلامی است زیرا واژه های خوزی در لهجه لرزبانان (لرهای لرستان وکهگیلویه وبختیاری وخوزستان و بوشهری و ممسنی) وجود دارند

ابوملیح

لغت‌نامه دهخدا

ابوملیح . [ اَ م َ ] (اِخ ) حمید. او از ابی صالح خوزی حدیث شنوده است .

شعب الخوز

لغت‌نامه دهخدا

شعب الخوز. [ ش ِ بُل ْ ] (اِخ ) به مکه است و از آنجاست : ابراهیم بن یزید خوزی . (یادداشت مؤلف ).

ابویوسف

لغت‌نامه دهخدا

ابویوسف . [ اَ بو س ُ ] (اِخ ) یعقوب بن اسحاق سکیت خوزی اهوازی . رجوع به ابن السکیت ابویوسف ... شود.

یونا

لغت‌نامه دهخدا

یونا. (اِخ ) زوجه ٔ خوزی وکیل هیرودیس انتیپاس ، از جمله کسانی بود که مسیح را خادم بود و حنوط از برای دفن مسیح آورد. (قاموس کتاب مقدس ).

جست‌وجوی هم‌آغاز

خوزی پزی

لغت‌نامه دهخدا

خوزی پزی . [ پ َ ] (حامص مرکب ) عمل خوزی پز. (یادداشت مؤلف ). کوفته پزی . || (اِ مرکب ) دکان و محل پختن خوزی . خوزی فروشی .

خوزی خوار

لغت‌نامه دهخدا

خوزی خوار. [ خوا / خا ] (نف مرکب )خورنده ٔ گوشت کوفته شده . (ناظم الاطباء). || دیوث . کسی که معاش وی از اعمال ناشایسته ٔ زنش بگذرد. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). غلتبان : یکیش خام طمع خوانَد و یکی بدنفس یکی کلنگ

خوزیان

لغت‌نامه دهخدا

خوزیان . [ ] (اِخ ) خوزستان : وزآن پس سوی کشور خوزیان فراوان فرستاد سود و زیان . فردوسی .دگر شارسان اورمزد اردشیرکه گردد ز یادش جوان مردپیرکز او تازه شد کشور خوزیان پر از باغ و پر گلشن و گلستان . <p

خوزیان

لغت‌نامه دهخدا

خوزیان . [ ](اِخ ) نام قلعتی و دهی است در نسف ماورألنهر. (یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به معجم البلدان یاقوت شود.

خوزیانی

لغت‌نامه دهخدا

خوزیانی . [ ] (ص نسبی ) منسوب به خوزیان که خوزستان است . || منسوب به خوزیان که حصنی است از یکی از رستاق های نسف . (از انساب سمعانی ).

جست‌وجوی هم‌قافیه

گوارش خوزی

لغت‌نامه دهخدا

گوارش خوزی . [ گ ُ رِ ش ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) جهت اسهال مزمن و تقویت معده و جگر و رفع رطوبات معده و امعاء نافع و موافق امزجه ٔ اطفال و زلق الامعاءبه غایت مفید است ، از تراکیب محمدبن زکریا است . دانه ٔ انگور که از سرکه استخراج کرده باشند و بو داده و مثل سرمه صلایه کرده س

ابوحفص خوزی

لغت‌نامه دهخدا

ابوحفص خوزی . [ اَ ح َ ص ِ ] (اِخ ) خلف شیخ عبداﷲ یقظان معاصر شیخ ابوسعید ابی الخیر. گویند او دویست بنده آزاد کرد و در هفتادسالگی به سال 472 هَ . ق . درگذشت . رباعی ذیل از اوست :از بسکه بدیدم ز وصال تو فراق جویای فراق گشتم اندر آفاق <

مروماخوزی

لغت‌نامه دهخدا

مروماخوزی . [ م َ ] (معرب ، اِ) مرماخوز. خرنباش . قسمی از شاهسپرم ، و آن ریحان و گیاهی باشد به مرو ماننده با برگ باریک و گل سپید و خوشبوی . (یادداشت مرحوم دهخدا).

غالب خوزی

لغت‌نامه دهخدا

غالب خوزی . [ ل ِ ب ِ ] (اِخ ) رجوع به غالب خوزستانی شود.

ترجمه مقاله