خرپ خرپلغتنامه دهخداخرپ خرپ . [خ ِ خ ِ ] (اِ صوت ) حکایت آواز جویدن گوسفند و مانند آن علف تازه و سبز و جو و مانند آن را. آواز پنجه و پوست هندوانه و مانند آن بوسیله ٔ جویدن بره و گوسفندو بز. نام آواز جویدن گوسفند و مانند آن بدنه ٔ علف و پوست هندوانه و خربزه و مانند آن را. حکایت صوت خوردن خرگوش و
خرچ خرچلغتنامه دهخداخرچ خرچ . [ خ ِ رِ خ ِ رِ] (اِ صوت ) حکایت صوت جویدن چیزی تر و زفت چون خیارو مانند آن . نام آواز چیزی چغر چون خربزه ٔ خام و نارسیده و مانند آن زیر دندان . (یادداشت بخط مؤلف ).
خرپ و خرپلغتنامه دهخداخرپ و خرپ . [ خ ِ پ ُ خ ِ ] (اِ صوت ) حکایت صوت چریدن گوسفند گیاهی را. (یادداشت بخط مؤلف ). تلفظ دیگر خرپ خرپ . رجوع به خرپ خرپ شود.
خیریةلغتنامه دهخداخیریة. [ خ َ ری ْ ی َ ] (ص نسبی ) نیکو. خوب . صحیح . خیریت .- اعمال خیریه ؛ اعمال نیک .- امور خیریه ؛ کارهای نیک .- مؤسسه ٔ خیریه ؛ مؤسسه یا جمعیتی متشکل برای اعانت مساکین .
خیریتلغتنامه دهخداخیریت . [ خ َی ْ ری ْ ی َ ] (ع مص جعلی ) خوبی . بهبود. سلامت . عافیت . (ناظم الاطباء). نیکویی : امیر خالی کرد با خواجه ... و گفت حدیث بوسهل تمام شد و خیریت بود که مرد نمیگذاشت که صلاحی پیدا آید. (تاریخ بیهقی ). ایزد عزوجل خیر و خیریت بدین حرکت مقرون کن
خیریلغتنامه دهخداخیری . (اِ) صفه . ایوان . طاق . رواق . (ناظم الاطباء) (برهان قاطع) (فرهنگ جهانگیری ) : روزیش خطر کردم و نانش بشکستم بشکست مرا دست و برون کرد ز خیری . مشفق بلخی .خیری خانه گر خراب شده ست غم مخور تا بخانه معمور ا
خیریلغتنامه دهخداخیری . [ خ َ رَی ْی ] (ص نسبی ) منسوب است به خیره که عبارت است از جد محمدبن عبدالرحمن . (از انساب سمعانی ).
عصقیرةلغتنامه دهخداعصقیرة. [ ؟ رَ ] (ع اِ) به زبان بغدادی و موصلی خیری زرد است . (اختیارات بدیعی ).خیری زرد. (الفاظ الادویة). رجوع به خیری زرد شود.
زراوشانلغتنامه دهخدازراوشان . [زِ وِ / زَ وَ ] (اِ) گلی است که آن را خیری می گویند و اقسام آن بسیار است . (برهان ) (آنندراج ). گل خیری . (ناظم الاطباء). خیری . شب بو. (فرهنگ فارسی معین ).