دابه

dābbe

معنی

هر حیوانی که روی زمین راه برود. Δ بیشتر به چهارپایان باری و سواری اطلاق می‌شود.

مترادف

۱. جانور، جنبنده، چهارپا
۲. اسب، استر

جست‌وجوی دقیق

دابه

لغت‌نامه دهخدا

دابه . [ داب ْ ب َ ] (اِخ ) نام قصبه ای در حدود جنوبی نوبه بساحل نیل ، کاروانیان که به سودان روند از آنجا رفتن آغازند. (قاموس الاعلام ترکی ).

دابه

فرهنگ فارسی عمید

هر حیوانی که روی زمین راه برود. Δ بیشتر به چهارپایان باری و سواری اطلاق می‌شود.

دابه

فرهنگ فارسی معین

(بَّ) [ ع . دابة ] (اِ.) 1 - هر حیوانی که روی زمین راه رود. 2 - چارپا. ج . دواب .

دابه

گویش مازنی

از خانواده ی مرکبات ترنج گریپ فروت ریشه ی لاتین دارد

جست‌وجوی هم‌آوا

دابژه

لغت‌نامه دهخدا

دابژه . [ ب ِ ژَ / ژِ ] (اِ) زغن : نشود بلهوسان عشق حقیقی دمسازکار شاهین نکند دابژه ٔ کم پروازمیرنظمی (از شعوری ج 1 ص 425</span

دابة

دابة. [ داب ْ ب َ ] (ع اِ) جمنده . (السامی ). گام زننده از حیوان و ستور برنشست و هو الاکثر، و استعمالش بر مذکر نیز آمده . (منتهی الارب ). جنبنده ، مذکر و مؤنث را گویند. ج ، داوب . (مهذب الاسماء). جنبنده و آن شامل هر حیوان شود از ممیز و جز آن ، ذکر و اُنثی . هر حیوان که بر زم

ضابح

لغت‌نامه دهخدا

ضابح . [ ب ِ ] (ع ص ) اسب بابانگ . ج ، ضوابح . (منتهی الارب ).

دویبة

لغت‌نامه دهخدا

دویبة. [ دُ وَ ب َ ] (ع اِ مصغر) مصغر دابة. (ناظم الاطباء). تصغیر دابة. جمنده . جانورک . (یادداشت مؤلف ). و رجوع به دابة شود.

دیوبچه

لغت‌نامه دهخدا

دیوبچه . [ وْ ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) دیوزاده . بچه ٔ دیو. زائیده شده از دیو. دیوزاد : جهان شد بر آن دیوبچه سیاه ز بخت س

جست‌وجوی مشابه

کپه دابه

گویش مازنی

نوعی برنج نامرغوب خزری

جست‌وجوی متن

دواب

فرهنگ فارسی عمید

= دابه

دویبة

لغت‌نامه دهخدا

دابة الساعه

فرهنگ فارسی معین

(بَّ تُ سُ عَ) [ ع . دابة الساعة ] (اِمر.) نک دابة الارض .

چهارپا

فرهنگ مترادف و متضاد

چاروا، دابه، ستور، نعم

احمار

لغت‌نامه دهخدا

احمار. [ اِ ] (ع مص ) کودک سرخ زادن . || احمارِ دابّه ؛ علف دادن دابه تا متغیر شود بوی دهن وی . (منتهی الارب ).

جست‌وجوی هم‌قافیه

دبدابه

لغت‌نامه دهخدا

دبدابه . [ دَ ب َ ] (اِ) دبداب . (لغت محلی شوشتر). رجوع به دبداب شود.

جندابه

لغت‌نامه دهخدا

جندابه . [ ج ُ ب َ ] (اِخ ) دهی از دهستان حومه ٔ بخش کوهپایه ٔ شهرستان اصفهان واقع در 13هزارگزی شمال خاور کوهپایه و 10هزارگزی شمال شوسه ٔ اصفهان به یزد. موقع جغرافیائی آن کوهستانی و هوای آن معتدل است . سکنه ٔ

زردابه

لغت‌نامه دهخدا

زردابه . [ زَ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) آبی که از بعض جراحات چون زردزخم و جز آن تراود. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). زرداب . آب زرد : اشکی که بباراند از دیده غریبی آن جز همه زردابه و جز خون جگر نیست . <p class="a

رودابه

لغت‌نامه دهخدا

رودابه . [ب َ / ب ِ ] (اِخ ) نام دختر مهراب کابلی است که زال او را خواست و رستم از او تولد یافت . (برهان قاطع). نام دختر مهراب کابلی بود که زال او را بدید و بخواست و بگرفت و رستم از او بزاد. (آنندراج ) (از فرهنگ نظام ). آب در آخر کلمه به معنی

سودابه

لغت‌نامه دهخدا

سودابه . [ ب َ / ب ِ ] (اِخ ) نام دختر پادشاه هاماوران است که زن کیکاوس باشد. (برهان ). نام دختر پادشاه هاماوران بوده که بحسن مشهور و اعراب او را شعرای یمانی میگفتند و آنرا سوداوه نیز گفته اند. (آنندراج ) (انجمن آرا) :

درپیوند

بیشتر بدانید

دابه

dābbe

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ مترادف و متضاد

گویش مازنی

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

گویش مازنی

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ مترادف و متضاد

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا