دالان

dālān

معنی

کوچۀ باریک یا راهرو منزل یا کاروان‌سرا که بالای آن خانه ساخته باشند؛ راهرو سرپوشیده؛ دهلیز.

مترادف

تونل، دهلیز، راهرو، گذرگاه، نقب

جست‌وجوی دقیق

دالان

لغت‌نامه دهخدا

دالان . (اِ) دهلیز. دالیز. دالیج . دلیج . بالان . بالانه . محلی میانه ٔ خانه و در کوچه . دالانه . (شرفنامه ). دهلیز که مابین دو در باشد. (شعوری ). کریدور. محلی مسقف میان در خانه و خانه : چو خوان اندرآمد بدالان شاه درون رفت زروان حاجب براه .

دالان

لغت‌نامه دهخدا

دالان . (اِخ ) (کوه ...) میان بلوک فراشبند و نواحی بلوک دشتی است بفارس . (فارسنامه ٔ ناصری ص 337).

دالان

لغت‌نامه دهخدا

دالان . (اِخ ) ابن سابقةبن شامخ الحاشدی . جدی جاهلی و از بنی حمدان از قحطان است . (الاعلام زرکلی ج 1).

دالان

لغت‌نامه دهخدا

دالان . (اِخ ) دهی است از دهستان سرله بخش جانکی گرمسیر شهرستان اهواز. واقع در 39هزارگزی خاور راه اتومبیل رو هفتگل بگنبد لران . کوهستانی است و معتدل و مالاریائی و دارای 400 تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ پرتو و

دالان

لغت‌نامه دهخدا

دالان . (اِخ ) دهی است از دهستان قراتوره بخش دیواندره شهرستان سنندج . واقع در 18هزارگزی خاور دیواندره . کنار رودخانه ٔ قزل اوزن . کوهستانی است وسردسیر و دارای 100 تن سکنه . آب آن از رودخانه است و چشمه . محصول

جست‌وجوی هم‌آوا

آلیاژزدایی

dealloying corrosion

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← خوردگی گزینشی

دالیان

لغت‌نامه دهخدا

دالیان . (اِخ ) رجوع به سنجابی شود.

دألان

لغت‌نامه دهخدا

دألان . [ دَ ءَ ] (ع اِ) شغال . دُءِل . (منتهی الارب ).

دألان

لغت‌نامه دهخدا

دألان . [ دَءْ ] (ع مص ) فریفتن کسی را. (منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ). دَأل . (منتهی الارب ).- ابن دألان ؛ مردی است . رجوع به ماده ٔ دول شود.

ذألان

لغت‌نامه دهخدا

ذألان . [ ذَ ءَ ] (ع مص ) ذأل . سبک رفتن . (تاج المصادر بیهقی ). خرامیدن . سبک و نرم رفتن . || سرعت کردن . || پویه ٔ گرگ . ج ، ذآلین ، ذآلیل . و این نادر است ، چه قیاس ذآلین باشد.

جست‌وجوی مشابه

دالان دار،دالاندار

گویش تهرانی

مسئول سرا و انباردر بازار یا کاروانسرا .

دالانچه

لغت‌نامه دهخدا

دالانچه . [ چ َ ] (اِخ ) کوهی بمشرق ایران .قسمتی از سرحد ایران و ترکستان از قلل آن میگذرد.

دالانچه

لغت‌نامه دهخدا

دالانچه . [ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) مصغر دالان . دالان کوچک . دالان خرد.

دالاندار

لغت‌نامه دهخدا

دالاندار. (نف مرکب ) خداوند و مالک و دارنده ٔ دالان . حافظ دالان ، و دالان بازار تنگ است که بردوسو دکان دارد. نگهبان سرا یا تیمچه یا بازار تنگ سرپوشیده ، مناسبت آنکه مقیم دالان کاروانسرا و تیمچه و بازار است و خروج اشخاص و اجناس را مراقبت دارد.

دالانداری

لغت‌نامه دهخدا

دالانداری . (حامص مرکب ) عمل دالاندار. شغل دالاندار. کار دالاندار. || (اِمرکب ) مبلغی که به دالاندار دهند. پولی که محافظ دالان را دهند. اجرت دالاندار. || قسمی خراج .

جست‌وجوی متن

شبت

فرهنگ فارسی عمید

دالان کوچک؛ دالان؛ دهلیز.

dallan

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دالان

کریدور

فرهنگ مترادف و متضاد

دالان، سرسرا

تونل

فرهنگ سره

دالان، دالانه

زیر هشتی،زیر هشت

گویش تهرانی

دالان ورودی

جست‌وجوی هم‌آغاز

دالان پر

لغت‌نامه دهخدا

دالان پر. [ ] (اِخ ) نام کوهی بمغرب ایران میان گردنه ٔ خزینه و کله شین کنار جاده ٔ ارومیه و نزدیک آبادی اشنویه است . حد سرحدی ایران از قله ٔ دالان پر میگذرد. (از جغرافیای غرب ایران ص 136).

دالان قودوق

لغت‌نامه دهخدا

دالان قودوق . (اِخ ) نام موضعی است میان سرخس و مرو و شپورغان . (تاریخ مبارک غازانی ص 46). اما در صفحه ٔ 52 همان کتاب همین موضع را دلان قدق ضبط کرده است و این ضبط اخیر که جزء دوم آن (یعنی قدق ) صورت دیگر «کده

دالان ناوور

لغت‌نامه دهخدا

دالان ناوور. (اِخ ) دالان ناور. نام موضعی بوده است به قفقازیه . رشیدالدین فضل اﷲ در تاریخ غازانی گوید: روز آدینه نهم ربیعالاَّخر سال 697 هَ . ق . شهزاده ختای اغول به دالان ناوور وفات یافت و نهم جمادی الاولی همانسال شهزاده الجو در دالان ناوور

دالان ناور

لغت‌نامه دهخدا

دالان ناور. [ وُ ](اِخ ) نام موضعی است بقفقازیه کنار رود کورا (کر). (تاریخ مغول ص 266). و نیز رجوع به دالان ناوور شود.

دالانچه

لغت‌نامه دهخدا

دالانچه . [ چ َ ] (اِخ ) کوهی بمشرق ایران .قسمتی از سرحد ایران و ترکستان از قلل آن میگذرد.

جست‌وجوی هم‌قافیه

تازه آباد سردالان

لغت‌نامه دهخدا

تازه آباد سردالان . [ زَ دِ س َ ] (اِخ ) دهی از دهستان قراتوره ٔ بخش دیواندره ٔ شهرستان سنندج است که در 17هزارگزی خاور دیواندره و 4هزارگزی شمال رودخانه ٔ قزل اوزن واقع است . کوهستانی و سردسیر است و <span clas

چم دالان

لغت‌نامه دهخدا

چم دالان . [ چ َ ] (اِخ ) ده کوچکی از دهستان سرله بخش جانکی گرمسیری شهرستان اهواز که در 39 هزارگزی جنوب باغ ملک و 12 هزارگزی خاور راه اتومبیل رو هفتگل به گنبد لران واقع است و 50</sp

چالاب دالان

لغت‌نامه دهخدا

چالاب دالان . (اِخ ) مؤلف مرآت البلدان نویسد: «اسم کوهی است مخروطی و بسیار مرتفع در مملکت غور افغانستان و یکی از قلل کوه «سیاهکوه » میباشد و در قدیم این کوهستان موسوم به «پاروزیانا» و شعبه ای از هندوکش بوده است . در خطوط میخی الواح بیستون اسمی از این کوه برده شده . قله چالاب

شاه ابدالان

لغت‌نامه دهخدا

شاه ابدالان . [ هَِ اَ ] (اِخ ) قطب الدین حیدر که در تذکره ٔ هفت اقلیم در ذیل شهر تربت (ص 574) او را چنین معرفی میکند: شیخ قطب الدین حیدر قطب وقت بود و حیدریان به وی منسوب اند درتاریخ مبارکشاهی آمده که وی را شاه ابدالان میگفته اند و مظهر آثار

شاه ابدالان

لغت‌نامه دهخدا

شاه ابدالان . [ هَِ اَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) لقبی است که برعده ای معلوم از صلحا و خاصان خدا گذارند و گویند هیچگاه زمین از آنان خالی نباشد. رجوع به ابدال شود.

درپیوند

بیشتر بدانید

دالان

dālān

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

گویش تهرانی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری انگلیسی به فارسی

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ سره

گویش تهرانی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا