دجاجلغتنامه دهخدادجاج . [ دُ دِ دِ ] (ع اِ) ماکیان . مرغ خانگی . ج ، دُجج . ماکیان و خروس را نیز گویند. (غیاث ). رجوع به صبح الاعشی ج 2 ص 69 شود.- دجاج الارض ؛ ابیا. ماکیان کوهی نوک دراز.(از دزی ج
ضجاجلغتنامه دهخداضجاج . [ ض َ ] (ع اِ) دندان فیل . (منتهی الارب ). پیلسته . عاج . (منتخب اللغات ) (فهرست مخزن الادویه ). || مهره ای است . (منتهی الارب ) (منتخب اللغات ).
ضجاجلغتنامه دهخداضجاج . [ ض ِ ] (ع اِ) هر بار درختی که بدان طیور و سباع را سَم دهند. (منتهی الارب ). کل ّ شجرة تُسَم ﱡ بها السباع مثل الخروع و القسیب و الالب . هر درختی که دد و دام آن را ببویند. (برهان ). نام هر درختی که دد و دام آن را ببویند مانندخروع و قسیب و الب . (اختیارات بدیعی ) . هر گی
ضجاجلغتنامه دهخداضجاج . [ ض ِ ] (ع مص ) مضاجة. همدیگر شور و غوغا کردن . بانگ و فریاد کردن . نزاع و خصومت کردن . (منتهی الارب ). با یکدیگر شور و شغب کردن . (تاج المصادر). بر یکدیگر بانگ کردن . (منتخب اللغات ). بانگ کردن . (تاج المصادر). || بدی کردن . (برهان قاطع).
دجاجةلغتنامه دهخدادجاجة. [ دَ ج َ ] (ع اِ) یکی دجاج . یک ماکیان . مرغ . یک مرغ خانگی . یک ماکیان یا خروس و تاء در آخر این لفظ علامت تأنیث نیست بلکه برای وحدتست . (آنندراج ). ماکیانه . (زمخشری ). ماکیان و خروس . مذکر و مؤنث در وی یکسانست . دُجاجَة.دِجاجَة. (منتهی الارب ). ج ، دجاج . جج ، دجاج
دجاجةلغتنامه دهخدادجاجة. [ دُ ج َ ] (اِخ ) (الَ ...) در جنوب صورت شلیاق . و ستاره ٔروشن آن ذنب الدجاجة است نام صورتی از صور فلکیه از ناحیه ٔ شمالی و آن را برصورت ماکیانی توهم کرده اند و آن هفده کوکبست و خارج صورت دو کوکب و از جمله ٔ کواکب این صورت ذنب الدجاجةاست و آن کوکبی است روشن از قدر دوم
فطوریدسلغتنامه دهخدافطوریدس . [ ] (معرب ، اِ) اسم یونانی دجاج است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). دجاج . (فهرست مخزن الادویه ).
فراریجلغتنامه دهخدافراریج . [ ف َ] (ع اِ) ج ِ فُرّوج که بچه ٔ دجاج باشد. (فهرست مخزن الادویه ). ج ِ فرّوج [ ف ُ / ف َ ] . (اقرب الموارد).
ابیالغتنامه دهخداابیا. [ اَ ] (اِ) قسمی پرنده با نوک و پای دراز و گوشتی لذیذ. یلوه . پارت . نوک دراز. دجاج الارض . توک دراز.
دجاجةلغتنامه دهخدادجاجة. [ دَ ج َ ] (ع اِ) یکی دجاج . یک ماکیان . مرغ . یک مرغ خانگی . یک ماکیان یا خروس و تاء در آخر این لفظ علامت تأنیث نیست بلکه برای وحدتست . (آنندراج ). ماکیانه . (زمخشری ). ماکیان و خروس . مذکر و مؤنث در وی یکسانست . دُجاجَة.دِجاجَة. (منتهی الارب ). ج ، دجاج . جج ، دجاج
دجاجةلغتنامه دهخدادجاجة. [ دُ ج َ ] (اِخ ) (الَ ...) در جنوب صورت شلیاق . و ستاره ٔروشن آن ذنب الدجاجة است نام صورتی از صور فلکیه از ناحیه ٔ شمالی و آن را برصورت ماکیانی توهم کرده اند و آن هفده کوکبست و خارج صورت دو کوکب و از جمله ٔ کواکب این صورت ذنب الدجاجةاست و آن کوکبی است روشن از قدر دوم
خروالدجاجلغتنامه دهخداخروالدجاج . [ خ ِرْ وُدْ دُ ] (ع اِ مرکب ) بپارسی سرگین ماکیان گویند. گرم و خشک است . در اول چون نیم مثقال از او بده مثقال ماءالعسل میل کنند قولنج را سودمند آید. (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ).
زبل الدجاجلغتنامه دهخدازبل الدجاج . [ زِ لُدْ دَ ] (ع اِ مرکب ) فضله ٔ مرغ . ذرق الدجاج . خرء الدجاج . سرگین مرغ . بیرونی ذیل خرو آرد: سرگین مرغ خناق را که از خوردن سماروغ حادث شود سود دارد و طریق معالجت او آن باشد که او را با شراب عسل بهم بیامیزند و بخورند و اگر با انگبین بیامیزند و در شراب ریحانی
ازدجاجلغتنامه دهخداازدجاج . [ اِ دِ ] (ع مص ) ازدجاج حاجب ؛ تمام و تا دنباله ٔ هردو چشم رسیدن ابرو. (منتهی الارب ).
